Herman, 2e van rechts, met de broers van Heuvelen.
Berdena schreef in haar mail dat er nog één broer en één zus in leven zijn en dat ze samen met alle neven en nichten op een reunie in Iowa op 1 augustus herinneringen hadden opgehaald over oma en opa van Heuvelen.
Mijn beste Jo
Zojuist uw brief gekregen en ik heb hem eerst gelezen, toen Herman hardop voor Nettie. Nettie kan zelf wel lezen, maar een beetje moeilijk. Wat een grote brief voor zo’n kleine meid. Ik ben er heel blij mee, mijn kind. Want geloof maar, ik denk wel aan jullie allemaal, maar toch in het bijzonder nog wel eens aan u. Omdat je nu pas uit huis bent en och dan wil dat eerst wel wat moeilijk wezen. Dan heb je altijd de gedachten bij huis, is ’t niet? Maar dat wordt vanzelf wel beter en je kunt af en toe nog eens naar huis gaan. Ik heb verleden week ook al een brief van Hanna gehad. ’t Doet mij goed dat jullie zo aan mij denken. Ik denk dat ik ook gauw een brief van huis krijg. Ik zal elke week schrijven. ’t Is nu zaterdag. Ik ben er verlopen woensdag al 14 dagen geweest. Ik heb in die tijd van alle werk al zowat gedaan. Ik heb geëgd met 4 paarden, gedisd met 3 en met 4 paarden en met 2 en met 3 paarden geploegd.
Alles wat je hier doet is zittend werk, tenminste zowat alles. Maar de paarden hebben hier een hard leven, dus als je eens met een paard aan de praat komt zeg hem maar dat hij niet naar Amerika moet komen. Ik zag in de krant dat er al weer enkele paarden van de warmte bezweken waren. Nu Herman heeft er ook twee ziek gehad, of eigenlijk ze zijn nog niet weer beter. ’t Is alle dagen hier mooi weer. In de schaduw zo ongeveer 80º, maar je kunt het hier beter verdragen dan in Holland. ’t Is anders wel eigenaardig dat wind niet altijd verkoeld maar soms ook wel warm kan wezen. Herman is blij dat hij nog weer een keer wat van huis mocht zien. Het had hem eigenlijk al bijgelegen toen hij nog bij Jensen was, dus dat was al voordat hij weer terug is geweest.
1th of May 1932 Opa’s letter for Jo.-1-
I’ve just got your letter and at first I’ve read it myself, then Herman read it to Nettie. Nettie can read it, but it’s a bit difficult for her.
What a big letter for such a small girl. I’m very happy with it, my child. Believe me, I’m thinking of all of you, but just now very special of you. It’s because you are just away from home now and that might give some difficulties. Then you have your thoughts at home, isn’t it? But it will going better after a short time and now and then you can go home.
Last week I’ve got a letter from Hanna. It feels so well you’re thinking of me. I hope so to get a letter from home now. I planned to write weekly. It’s Saturday now and last Wednesday I’ve already been here for a fortnight. I’ve done all kinds of work here. I’ve been harrowing with 4 horses, dishing with 3 and 4 horses and have been ploughing with 2 and 3 horses.
It’s all sitting work, almost then. But horses here are having a tough life, so when you ever have a little talk with a horse, tell him not to go to Amerika. In the newspaper I saw that again a few horses died from the heat. Herman has had 2 of them ill too.
All day the weather is nice. In the shadow it’s 80º, but it feels better than with the same temperature in Holland. It’s strange that wind isn’t always cooling down but also can be heating. Herman is happy to have me here, someone from home.
Photo: Herman, 2th from r. with his brothers in law van Heuvelen.
Berdena told in her mail that one uncle and one aunt are still living and they’ve met on a reunion on 1 augustus in Iowa and they shared memories with a lot of nephews and nieces about grandma and grandpa van Heuvelen