Vroeger stond er naast de school een klooster waar verschillende broeders woonden die ook op school les gaven. Lang voor mijn tijd gaf de directeur hier Engels. Hij was een kloosterling en als ik goed ben ingelicht droeg hij nog zo’n mooie witte pij. Laat hij toch verliefd worden op het meisje van de administratie en zij op hem. Hij ging in eerste instantie terug naar zijn eigen klooster ergens in Brabant. Het hielp niet. De liefde was echt. Hij trad uit en trouwde zijn Marietje. Ze zijn heel gelukkig geworden en hij werd later een fijne directeur van onze LTS.
Ook een andere collega is een uitgetreden kloosterling en zijn vrouw een voormalig nonnetje. Toch hadden we nog twee echte fraters in ons midden al was dat aan hun uiterlijk niet meer te zien. Frater Brouwer gaf met veel liefde voor de minder bedeelde jongens les in handvaardigheid. Ik herinner me zijn afscheidsspeech waarin hij pleitte voor minder gebruik van het rode potlood, maar meer voor het stimuleren van de leerlingen!
We hadden het goed bij die mannen. Zat je bij Bernard Platzer aan de koffietafel… ging het over politiek of financiën. Bij Teun werden er steeds moppen getapt en kropen we bijna van het lachen. John Wolters was als militair ooit naar Nieuw Guinea geweest en wist daar van alles over op te dissen Tinus Timmer, de collega metaal kon je zo van achter bij de schouders pakken en optillen. Je had hem dan wel uitgedaagd natuurlijk. Een paar apart waren de vrienden Leo en Jan, beiden specialisten op het gebied van individueel onderwijs. Ik heb nog steeds groot respect voor ze. En Glenn…ook een metaalman was vroeger bij de Marine geweest en we werden bevriend, samen met zijn Greta en mijn Wim.
Maar allemaal hadden ze het over hun beroemde brugklaskampen. Daar werd ik onderhand ook wel nieuwsgierig naar. Ik heb er later heel wat mee mogen maken.
Uit: Tweets van het Schoolpad
Foto: Toen Rick bij de Emco in de paprika’s was gaan werken waren pa en Diny, maar ook Glenn en Greta van de partij op de Open Dag!