Soms heb je meer aan een gesprekje met een vriendin of een gewone gezellige groep bij de koffie dan aan een geplande afspraak bij een psycholoog. Na het zwemmen praten we even bij. Zonder woorden begrijp je elkaar.
Ieder heeft een eigen rugzakje als je op een bepaalde leeftijd komt. Na zoveel jaren weet je van elkaars lusten en lasten en hoef je niets meer uit te leggen. Toen ik pas ontroerd werd, zomaar door een opmerking, knikte Nellie me even toe van de overkant van de tafel en maakte een kleine kusbeweging. Ze begreep.
Het kwam vanmorgen even ter sprake dat iedereen er ooit alleen voor komt te staan en ervaringsdeskundigen onder ons vertelden er over, met een kwinkslag, dat wel.
‘Ja’, zegt een ander, ‘als ik Jans uitleg hoe het een en ander in de huishouding werkt’, kijkt hij me al verontrustend aan. ‘Voor als ik een weekje op vakantie ben’, maakt ze er dan maar gauw van.
Wim hoopt heel oud te worden samen met mij, maar als het zover is wil hij toch liever één dag eerder gaan dan ik. ‘Ik weet het’, zegt hij, ‘gewoon egoïsme’.
