Minimaliseren..

Als je eens flink opgeruimd hebt zou dat je geest ook verruimen. Ik wil dat wel geloven maar als ik lees wat minimaliseren inhoudt begin ik wat schichtig om me heen te kijken. Je zou alles wat je hebt kamer voor kamer of hoekje voor hoekje van de plek moeten halen en in vier categorieën verdelen.
Een zak met : kan weggegooid. Een zak met blijft. Een zak met: weggeef en een zak met kringloopspullen. We zijn begonnen met de kapschuur en inderdaad …dat geeft al ruimte in je hoofd, maar nu begint me ineens de verschillende hoekjes van ons huis toe te roepen: nou wij, nou wij…
De kleding die je een half jaar niet gedragen hebt zou volgens die methode meteen weg kunnen. Dan zou de voorste kamer boven lekker leeg worden want ik heb kleding in drie maten. Ik weet nu al dat wat ik net weggedaan heb dat ik die net een week later ga missen. En wat dan met al die leuke dingen met een herinnering. Hoe ouder je wordt hoe meer je er van hebt. Schoondochter Judith is er goed in. Die laat me haar vazen en boeken nog even nakijken voor ze ze wegdoet en je kunt er van op aan dat ik er brood in zie om die mooie vaas of dat ene boek eerst mee te nemen. Zo krijg je je huis dus vol. Toch hebben we een begin gemaakt: de kapschuur en het zoldertje bij de fietsen zijn gescreend en lekker leeg. Er is een volle aanhanger naar de stort gebracht en ik heb weer gratis koffiebonnen van Kringloop Het Goed gekregen toen we daar twee keer een lading heen brachten. Wel oppassen dat ik daar geen prulletjes weer meeneem.
En nu….? Ons huis binnen kan ook zo’n beurt gebruiken. In gedachten ben ik al aan het sorteren…. Tegen de tijd dat we in een bejaardenappartement gaan moet het klaar zijn. Och…. Ik heb dan nog even tijd…