Rick met z’n opa.
‘Moederdag…? Da’s een uutvinding van de winkeliers’, vond pa vroeger. Nee.. hij deed er niet aan. Wat wij deden moesten we zelf weten. Bij mijn weten hebben we er thuis altijd wel iets mee gedaan toen het in de mode kwam. Het zit hem natuurlijk niet in grote cadeaus. Ik meen zelfs dat het pas begon te spelen omdat tante Hermien op moederdag voor opoe kwam, die met opa bij ons in woonde.
Toen wijzelf kinderen hadden hoefde ik alleen maar thee op bed, mag toch wel eens per jaar. Na onze eerste gezamenlijk wakker worden na onze trouwdag wilde ik graag met Wim een beschuitje eten op bed, maar hij wist me heel tactisch aan het verstand te peuteren dat het verspilde moeite was. Hij had een gruwelijke hekel aan ‘krummels in bedde’. Nou ja… eens per jaar dan, met verjaardag of moederdag. Ik moet er tegenwoordig ook nog ziek bij zijn voor me zoiets overkomt.
Het mooiste zijn de persoonlijk gemaakte frutsels van de kinderen die ze meestal met de juf hadden gemaakt. Ik heb nog ergens wat verfhandjes op een wit lapje liggen, een kleihangertje met een lachebekje en een met een figuurzaagje uitgezaagde G van Gerhard.
Judith is altijd heel creatief op gebied van verrassingen. Zo nodigde ze beide moeders eens uit op een soort brunch en vandaag ging ze met haar moeder naar de film terwijl Gerhard bij ons kwam buurten met een mooi boek èn bloemetje. Mark en Jennifer kwamen wat later langs met Eva en zo was de dag alweer rond. En Rick dan… Rick? Die lijkt wat dat betreft op z’n opa. Het is trouwens zijn weekend niet. Hij volgt een strak schema. Volgende week is het weer zover, dan komt hij deze kant weer op, eerder niet of er moet iets heel bijzonders aan de hand zijn. En als ik hem zou vragen:’Rick kom je zondag nog… het is moederdag?’ Dan zou hij ad rem antwoorden:’Moederdag… wat is dat?’
[i]Mother’s Day..? That’s an idea from the shop owners’, dad Hein used to say in the early days. But we could do as we want to do and so we did. I think we started with mother’s day while tante Hermien came to that special day to us with a present for opoe Bijenhof.
I’ve always enjoyed it, especially the little gifts the children had made. I loved it to get tea and biscuits when I waked up but after my effort to surprise Wim with a nice cup of tea with biscuits on our first morning after we got married I just hoped to get it once a year while Wim doesn’t like crumbs in his bed. This year Gerhard came with a nice book and flowers, Mark and Jennifer and Eva with chocolats. And Rick…. He’s probably like his granddad Hein. It’s not his weekend to come, he’s very strict about it, next week he’ll come and when I had asked him to come for mother’s day I’m sure he should answer: Mother’s Day..? What’s that?
[/i]