Hetty Site

Monchique en Foia

Niet goed te zien, maar ze zijn er… op het hoogste punt.

Daar laat Vasco ons de beroemde amandellikeur proeven. Na het vuurwater van gisteren smaakt dit heel wat beter. Intussen hebben we uitleg gehad over de verschillende soorten landbouw hier in het tussengebied van de Algarve, van grootschalig tot kleinschalig en zelfvoorzienend. De producten van hier zijn even wat anders dan bij ons in het koelere noorden: Johannesbrood, amandelen, vijgen. Olijven. We zijn er nog niet: kurk, eucalyptus, kastanjes, sinaasappelen, mandarijnen en perziken. En dan nog de groenten voor de moestuin. De zelfvoorzienende boeren hebben meestal één of twee varkens en wat kippen. Ik zie het zo voor me. Zo zal het vroeger bij ons ook geweest zijn.
Wim heeft wel zin in wat eucalyptusolie voor in de sauna. Even later zitten we op het beloofde hoogste punt Foia waar we wel een prachtig uitzicht hebben maar te wazig om goede foto’s te kunnen maken. Het viel mee met de temperatuur. Johan begon met Joke nog aan een laatste klim, als berggeiten beklimmen ze de hoogste rots.
Met de uitdrukking: April in Portuga l –Een bloemenfestival horen we dat dat de echte bloemenmaand is hier. Tijdens de weg terug horen we alles over de Portugese kurkeik die tot de beste ter wereld hoort. Dat zullen we onthouden.
De rest van de middag brengen we door aan de rand van het zwembad dat nu alleen door wat grote meeuwen in beslag wordt genomen.
Vanavond komen Ben en Diny ons opzoeken. Gezellig!