‘Morgen gaan we met de beentjes omhoog’, zei Ria gisteravond bij het afscheid bij de halteplaats Emmen-Zuid. Je wilt niet weten hoeveel energie het kost om een dag op weg naar, tijdens, en op de weg terug van een Handwerkbeurs door te brengen. Met ons drieën, Ria, Betty en ik, leek het ons wel wat om nieuwe ideeën op te doen. Ria heeft nog lappen liggen die zitten te wachten om te worden omgetoverd tot artistieke tassen en ander leuk spul om te kunnen verkopen op allerlei markten voor goede doelen in India. Ze had het idee dat ik daar ook wel iets voor zou kunnen betekenen. Ik heb meteen gezegd, dat op markten staan mijn ding niet is, maar met lappen aan de gang is wat anders.
De trein was proppievol, er bleek ook in Amsterdam nog een Huishoudbeurs te zijn. Op de heen weg had ik bovendien nog een tas met drie berkenbezems tussen de knieën die voor Hannie en Alie bedoeld waren, mijn leerlingen van het eerste uur. Gelukkig stond Hannie keurig op tijd voor het station in Zwolle.
Daarna bracht de bus ons naar de IJsselhallen. Nog nooit zo’n lange rij vrouwen gezien. Tussen al die duizenden vrouwen waren er misschien vijf mannen. Dat scheelde bij de toiletten want ze kon je ook de herentoiletten rustig inschieten. Maar voor we ons in het echte gewoel stortten hadden we koffie met iets lekkers verdiend.
En daarna ging het gebeuren!
[i]Yesterday I’ve been to a very big Craft Fair in Zwolle with two friends. We try to get new idea’s about making nice bags and other work to sell for India Projects. It was very busy in train and at the Fair. I really enjoyed this bag.[/i]