Hetty Site

Muziek, Dina en… dromen

Dina, als ik niet beter wist zou ik zeggen dat het Erna is.

De familie Eggink is muzikaal. Dat wil zeggen…ze houden van zingen en muziek maken. Pa Hendrik Jan speelt orgel en volgens mij ook klarinet. Hij had een groot muziekboek in de Klavar Scriba methode. En zondags wordt er veel gezongen bij het orgel. Mama vertelt er over dat er altijd zo’n heel fijne sfeer heerste .
In die tijd gaan ze daar geregeld naar de kerk in Ruurlo. Ds Boschma is een goede vriend van opa. Wanneer de zussen Jo en Dina niet langer op Hendrik Jan willen wachten en vast richting Ruurlo fietsen, komt hij ze kwaad achterop en gaat tergend langzaam slingetje slangetje voor ze fietsen.
Op school had hij er blijkbaar ook wel eens genoeg van en zei hij tegen opoe: “Mama, i’j hoeft mien klumpkes niet te schoeren heur, want mergen gao ik toch niet naor schole (schuren…mooi wit maken met vim waarschijnlijk)
Eén van de 10 kinderen van opa en opoe uut Barchem is tante Dina. Ze heeft een armpje dat zich door een infectie niet goed heeft kunnen ontwikkelen. Toch zal ze in 1938 naar een familie in Hilversum gaan om te helpen in de huishouding. Hendrik Jan heeft een motor en zal haar wegbrengen. De reis gaat voorspoedig en in de buurt van Het Gooi stoppen ze even om te zien of ze op de goede weg zijn. Er komt een auto aan met een slingerende aanhanger en sleept tante Dina een eind mee! Ze is zo ernstig gewond dat ze een dag later in het ziekenhuis overlijdt. Opoe en opa zijn dan bij haar. Mijn vader schijnt in één nacht een grijze strook haar te hebben gekregen.
Een jaar geleden vertelde tante Jo nog dat tante Dina haar had gezegd dat ze zo raar gedroomd had….nl dat ze eerst een feestje zou hebben en dat ze dan dood zou gaan. Heel apart! Het klopte, want ze had de vorige avond een uitvoering van de meisjesvereniging gehad. Tante Jo heeft er met de dominee een heel gesprek over gehad. ”Geleuf i’j in dreumen, dominee?”had ze gevraagd en dit verteld. Toen zei de dominee, dat hij eens gedroomd had van een hele mooie vlinder, die bij stukjes en beetjes uit elkaar rafelde. Hij had als ideaal om als zendeling te gaan werken, maar zijn vrouw wilde niet. Kort daarop wilde ze scheiden en liet hem achter met de 3 kinderen. Toen had hij aan deze droom gedacht. Hij is geen zendeling geworden maar wel weer gelukkig met een nieuwe vrouw en samen kregen ze nog een stel kinderen.

The Egginksfamily is a musical one. So… they love it to sing and making music. Dad hendrik Jan plays the organ and the clarinet. I found a huge music book in Klavar scribo, you have to read it from up to down. And on Sunday it was used to sing around that organ. Mama told about that lovely sphere at that time.
They used to attend church in Ruurlo, because of ds Boschma, a good friend of opa. Once the sisters Jo and Dina didn’t want to wait any longer for Hendrik Jan however they had promised to wait. He became so angry about it that he rode with his bike just before them from the left to the right and back very very slowly.
He didn’t like school for some reason and told opoe:”There is no need to clean my wooden shoes… I do not go there any more.
One of the 10 is Dina. She has one arm which isn’t developed right, she has had an infection on it. But in 1938 she’s invited to go to Hilversum to work for a nice family. Hendrik Jan is asked to bring her with his motor bike. And than near Hiversum, they had stopped to have a look for the right way, a car with an swaying trailer catches her and that night she died. Dad Hendrik Jan has got a stripe of grey hair within a few days.
It’s a couple of years ago Diny and I visited tante Jo and she told us about tante Dina. Dina had told her a few days before she left for Hilversum that she had a very strange dream. She dreamt that she would die, but at first there would be a very nice party. So… tante Jo said, that party was with the youngster of De Wildenborch and she has had a lot to do that evening.
Tante Jo did ask the reverent who came for a visit: “Do you beleave in dreams dominee?” And she told him about Dina’s dream. He only anwsered:”Once I had a dream too. There was a very beautiful butterfly, but part after part raveled out. I did not know why. Afterwarts I recognized a lot. I had a dream to go to Indonesië to be a missionary, but my wife didn’t want to go. After a while she wanted to divorce and left me and our 3 children. And then I remembered my dream. I never became a missionary”.
The reverent married again and lives happily with his new wife and children in Vorden and got a few children more.