Sinds Agnes iedere maand een weekend bij ons logeert krijgen wij geheel automatisch onderricht in de verschillende jeugdzenders op de tv. TMF en Ked Ned, Spangas en Sponge Bob… het zijn allemaal kreten die voorbijkomen. Gisteravond was het natuurlijk helemaal feest, want het Junior Songfestival was er, vanuit Minsk. Daar moesten wij ook aan geloven. En op de nieuwe grote beeldbuis kwam alles hééél dichtbij. Wim zorgde er voor dat hij net na 8 uur in de sauna ging, maar ik heb samen met Agnes het hele festijn van begin tot eind gezien. Natuurlijk met drinken en een chipje erbij. België was ook een favoriet van haar, maar toen dat knulletje van Armenië won met zijn Mama was ze ook tevreden. Ze sliep daardoor lekker uit vanmorgen en pas toen Tessa even blafte om kwart over 9 werd ze wakker. Net op tijd om mee te gaan naar de kerk. Onze liturgische schikking was mooi blijven staan en vormde een mooi geheel met de herdenkingskaarsen voor de 21 overleden gemeenteleden en alle waxinelichtjes en steentjes die door de mensen waren neergezet om hun geliefde gestorven familie te gedenken. Het was een indrukwekkende dienst, met zorg voorbereid en uitgevoerd, waarbij vanzelf onze beide predikanten Jan de Korte en Janneke de Valk een hoofdrol vervulden. Gek is dat … mij blijven altijd bepaalde uitdrukkingen bij. Jan vertelde dat wanneer zij vroeger wat klaagden over hun wat krappe behuizing met 11 mensen, – opa was de enige met een eigen kamer-, zijn moeder vaak zei, en dan op z’n Nederlands uitgesproken: My house has many rooms, het enige engels wat ze kende net als zoveel moeders in die tijd. Het sloeg op de bijbeltekst waarin staat: In het huis van mijn Vader zijn vele woningen. Daar konden de kinderen de Korte het mee doen.
Verder was het vanmiddag mandala’s inkleuren en Agnes maakte er een mooi geheel van op een roze hart. Heel tevreden ging ze om half 5 naar huis en hadden we huis, hond en katten weer voor onszelf.
