Tja… hoe moet ik beginnen? Het is nog zo onwerkelijk, bijna niet te bevatten. Toch is het gebeurd…
Afgelopen zaterdag kwam een einde aan het leven van mijn lieve Wim hier op aarde. Zomaar ineens, net als indertijd zijn moeder. Natuurlijk werd er alles gedaan om hem te kunnen reanimeren maar ook dat moest stoppen.
En nu verder. Ik ben rijk om hem zolang om me heen te hebben gehad…..
Dit is een van de laatste foto’s door Henk genomen op ons gezamenlijke van der Kolk en Eggink familiedag op 9 september in het Veenpark.