Het is lang geleden dat we in Hengelo de Finse houtsauna achter onze huizen bouwden, samen met onze buren Bertus en Marijke. Bertus had de bouw in Finland gezien met van die dikke op elkaar gestapelde boomstammen. En zo moest het bij ons achter ook worden. Nadat door de week de fundamenten en het vloertje gelegd waren werd in één zaterdag de sauna met vereende krachten gestapeld en het dak geplaatst. Dat was dan voornamelijk door Bertus en zijn broers en zwagers, want hij kwam uit een gezin met veel handige jongens. Een aantal zaten zelf in de bouw en zo hadden ze al heel wat huizen opgeknapt. Er was er een bij die juist goed in behangen was en de jongste die slager was kon erg goed opruimen. Zo werd iedereen bij deze bouw aan het werk gezet, inclusief Wim. Marijke en ik verzorgden de inwendige mens. Wat een tijd! Iedere zaterdag was het feest. Beide gezinnen gingen er doorlopend in. Zelfs Peter die net geboren was ging er na een paar weken al even mee in op de arm.
Ik had van twee lappen badstof een paar ‘Abrahamjurken’ gemaakt om tussen de saunagangen aan te trekken. Gewoon de badstof dubbel genaaid met een opening voor hoofd en armen. En zo zaten we dan verder af te koelen.
Wat heeft Wim dat gemist toen we naar Emmen verhuisden. We hebben wel eens een sauna afgehuurd in Aalden met wat vrienden, maar dan moet je toch altijd weer naar huis rijden.
Nu heeft Wim het hier aan het Schoolpad ook allang voor elkaar. Sinds 20 jaar hebben we in de schuur weer een sauna. Maar op de een of andere manier was voor mij de lol er af. Ik kan niet eens goed zeggen waarom. Niet gezellig. ‘Je gaat toch niet voor de gezelligheid in de sauna…je moet zweten’, zei Wim dan.
Ik ben er later nog weer eens mee in geweest.
We hebben een stoomsauna. Dat kun je langer volhouden. Na de eerste gang koud douchen en buiten afkoelen. De tweede gang is dan een gewone hete sauna. Wim gaat natuurlijk minstens drie keer.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het toen best lekker vond. Ik sliep die nacht als een os.
Maar de laatste tijd heb ik weer afgehaakt. Na indertijd Ben en ook Mark die graag meegingen, zweet Wim nu in zijn eentje, met altijd Storm voor de deur die trouw op zijn baasje wacht. Rick is er niet voor te porren, maar ik vergeet even Gerhard, Judith en Robin die er vorige zomer ook graag gebruik van maakten. Altijd gezellig met meer, vooral als je zit af te koelen. Dan kom ik er ook even bij zitten.
