De oude dame zat met haar dochter en kleindochter te wachten tot ze aan de beurt zou zijn voor een foto op de afdeling Radiologie in het Scheper ziekenhuis. Ze zat in een rolstoel van het ziekenhuis, had een mooie dubbele streng parels om, het grijze haar netjes in de krul en een paar mooie zomerschoenen aan haar voeten. De ene leek strak te zitten want haar voet was opgezet. ‘Zitten die schoenen wel fijn, oma, zitten ze misschien wat te strak. ‘O, nee’, zei oma, schoene van Schuttrups heur, ze zit zo fijn’. ‘Ko-j d’r dan wel goed op lopen?’, vroeg kleindochter nog een keer terwijl ze naar de strakke bandjes keek.
‘O, jao heur, gewoon de ene voet veur de andere zetten, zei mien moeder altied’.
Tja… in plaats van een uitje naar de Achterhoek naar de 70e verjaardag van Anneke, zitten we hier te wachten op een foto van Wims rug. Hij is zondagavond tijdens het uitkleden zo naar achterover gevallen toen hij van het bed af schoot. Ja ja, een ander huis en nog niet overal lichtjes waar je gewend bent en zo krijg je dat. Met veel moeite had ik hem overeind gehesen. Maandag ging het nog maar aan het eind van de dag werd de pijn te lastig. Paracetamol hiep niet en de smeerwortelzalf van Susan niet voldoende. Dus werd het huisarts deze morgen. We gingen om 10 voor 9 de deur uit en hebben behalve de huisarts het Scheper ziekenhuis doorkruist. Na het maken van een foto bleek er ook een breuk in de tweede wervel van onder te zien terwijl het daar geen pijn deed als je er op drukte. De scan volgde en tot onze opluchting bleek die breuk een oude te zijn, waarschijnlijk van meer dan 10 jaar geleden toen hij van de fiets viel en een gecompliceerde enkelbreuk had. Nee, niet naar de rug gekeken toen..
Via de apotheek gingen we op huis aan waar Storm op ons wachtte. Dat wordt 5 dagen sterke pijnstillers