‘Ze zijn niks veranderd’, zei Wim toen we vanavond met de beentjes omhoog voor ‘de Reünie’ zaten.
Vanmiddag waren Roel en Erna op bezoek. Ze wonen niet eens zover weg maar van elkaar bezoeken was de laatste tijd niets gekomen. Tot ik Erna ontmoette op de Gewestelijke bijeenkomst van Passage in Hoogeveen. We besloten dat het nu maar eens anders moest en wisselden emailadressen.
En zo kwam het dat mijn vroegere studiegenoot en vriendin met haar man de route nam die ik ze beschreven had, via de afslag Emmen- Oost, bij Klazienaveen.
Beiden studeerden wij in 1962 af aan de Groen van Prinsterer Kweekschool voor Onderwijzers in Doetinchem, ook wel ‘De Groene’ genoemd. Daarna begonnen we als 19 jarige voor de klas op een lagere school, zij in Emmeloord in de N.O. polder en ik aan de van Heemstra school in Hattem. Die eerste jaren hadden we regelmatig contact en heb ik wel eens een weekend bij haar doorgebracht. Later ging ze in Vorden lesgeven op de School met den Bijbel, nu weer School aan het Hoge genoemd. Ze was er helemaal op haar plek, op school maar ook tussen de Vordense bevolking. Tja… hoe kan het ook anders. En ze kreeg intensiever contact met de familie op de Boomgaard en dus ook met Ben en Diny. Toen ze Roel ontmoette tijdens een vakantie naar Finland begon haar leven op nieuwe plaatsen. Ze kregen twee dochters die ook allang uitgevlogen zijn net als onze drie jongens.
Vandaag was het erg fijn om elkaar terug te zien. Er werden herinneringen opgehaald, dat snap je. Aan het eind van de middag ging een kop mosterdsoep van Wim er graag in en we besluiten in de toekomst elkaar vaker op te zoeken.
