Nooit te oud om te leren. Robin instrueert Wim hoe hij zijn nieuwe mobiel kan gebruiken.
Ikzelf had altijd wat moeite om op gang te komen met studeren. Uitstellen weet je wel. Maar na het eten heel vroeger was ik wel snel naar boven.. ja … huiswerk hè! Diny moet het me af en toe nog onder de neus wrijven dat ik daar een handje van had. Een afwasmachine hadden we in die tijd nog nooit van gehoord. Diny was vaak de pineut. Toch had ik niet echt een hekel aan afwassen. Samen hebben we veel plezier gehad tijdens dit karweitje, zongen we samen tweestemmig ‘Twee reebruine ogen… die keken de jager aan’ en Muss ie denn muss ie denn.. van de Duitse Freddy Quinn. Het waren de enige twee platen die we bij onze eerste bijeengespaarde pick up hadden.
Wims moeder had een speciale manier om de jongens aan de studie te krijgen. Toen Wim indertijd thuis studeerde voor z’n A diploma voor Scheepswerktuigkundige duurde dat krantlezen haar wel wat lang en zei ze:’A-j toch nog effen niks te doen heb… wi-j misschien wel effen een kit kolen halen, een boodschap doen, sla uut de tuin halen’, enz. Hij was daar al heel snel flauw van en zat binnen de kortste keren achter zijn boeken. Toen hij wat later tijdens de laatste weken voordat Gerhard geboren werd voor z’n B1 studeerde zat hij sneller achter de boeken. Hij voelde de verantwoordelijkheid voor z’n gezin al aardig drukken. En ook in Hengelo toen hij voor een soort HTS studie bezig was… geen enkele moeite om er na z’n werk voor te gaan zitten. Samen met een paar jongeren, beiden Klaas, werden er heel wat extra uurtjes bij ons aan de grote tafel studerend doorgebracht.
Gerhard hield ook al niet erg van studeren. Het was dat het moest. Maar ik kan je toch vertellen dat hij net in korte tijd zo maar een paar certificaten haalde voor z’n werk bij Centrix en dat hij er in december nog eentje gaat binnenslepen.
Robin zag ik van de week ook in de nieuwe studieruimte beneden zitten, de computer heeft hem veel te bieden, lekker makkelijk als je werkstukken moet maken… en tussendoor even chatten natuurlijk. Nee ik heb hem ook nog niet vaak zien afdrogen.
[i]Studying was not my favourite, but after dinner it always was the perfect time to go upstairs… such a lot of homework!! Sometimes Diny remembers me about it. ..
At the time Wim used to study and needed much time to read the newspaper his mother used to ask him:’When you have time …please do you want to do something for me?’ And he didn’t like it at all and within a few moments he was sitting with his study books. When we were married and I was expecting Gerhard he was at home for his next study. No problem at all, he felt responsable for his new family.
For Gerhard studying wasn’t his favourite too. But I can tell you the last two months he’ve got a couple of certificates for his job at Centrix. It was a lot of studying. And I’m sure next month he will get one extra.
Last week grandson Robin was sitting in their study with his laptop, an easier way to write his homework as we used to do… and a little chat with friends of course… No I haven’t seen him often in the kitchen washing the dishes. ‘So much to do mum…I’m sorry…a lot of homework…’ [/i]