Natuurlijk is er een foto van diezelfde dag met tante Riek en tante Hermien er bij, maar ja… dan kun je die mooie drollenvangers niet zien. Van deze foto boeit me het meest de gezichten van oom Jaap en Johan. Op de vorige foto probeert Jan nog om Johan bij zich in de stoel te krijgen, maar dat was geen sukses. Breeduit alleen op de stoel en met pa er achter is het goed. En oom Sjoerd, die gegarandeerd deze foto’s maakt, zal wel aandacht gevraagd hebben voor het vogeltje achter dat kleine ronde raampje in z’n vierkante fotoboxje.
Tante Hermien en oom Sjoerd zijn hier ook al getrouwd. Dat gebeurde net voor de mobilisatie in 1939. In haar autobiografie die ze voor haar kinderen en kleinkinderen schreef meldt ze dat de postbode de oproep voor oom Sjoerd om zich te melden een paar dagen had bewaard tot na de bruiloft. Een jaar later werd hun eerste kindje dood geboren en is tante Hermien erg ziek geweest…kraamvrouwenkoorts werd dat genoemd. Dankzij de penicilline die er toen net was kwam ze er goed door.
De drie zussen van De Haar hebben in hun leven alledrie hun hoogte- maar zeker ook hun dieptepunten gekend en hebben elkaar gesteund door dik en dun.
In januari 1943 werd Gerke geboren en in datzelfde jaar in augustus ikzelf. In oktober van 1942 was Gerrie geboren bij oom Wim en tante Janna Bijenhof en hiermee waren er drie èvenolders in de familie.
Aan de Egginkskant waren Eefje Kettelarij en Wim Groot Nuelend ook van hetzelfde bouwjaar. Tja… oorlog of niet. Het leven gaat door.
Toen deze foto gemaakt werd hadden Coba en Hendrik Jan misschien net verkering.
Wat zeg ik nu….op de volgende foto draagt tante Riek dezelfde moderne jurk met pofmouwen op de bruiloft van Hendrik Jan en Coba. Het moet wel in dezelfde tijd zijn.