Hetty Site

Och… ik ben toch bezig…..

Herman en Nettie in 1965.

Nadat ik in 1996 de Autobiography van Uncle Heurmen had gekregen via Harold en Luella schreef ik een bedankje en gewoon een gezellige brief over ons gezin met een foto terug. Dat werd erg gewaardeerd, ook al omdat ik het in m’n beste engels had geprobeerd. Net als vroeger de brieven van Herman ging deze brief ook bij hen de familie rond.
Wat later kreeg ik een tweede boek met ontboezemingen van oom Herman, eigenlijk aanvullingen op zijn autobiography. Het werkt bij hem blijkbaar net als bij mij en waarschijnlijk veel anderen. Je herinnert je één voorval of zelfs zin… en een heel verhaal komt vanzelf naar buiten rollen. Het is net of ieder herinnering in een apart laatje zit met een stickertje er op. Je hoeft maar even op dat laatje te klikken èn het verhaal wat er achter zit komt vrij in je brein.
Ach… en ik ben toch eenmaal bezig en… ik heb deze website met mogelijkheden.
Het bijzondere van deze verhalen is dat hij veel meer over de familie en vrienden zelf vertelt. In zijn brieven en verhalen had hij het meestal over zijn farm en aan het eind van zo’n brief meldde hij steevast: en met Nettie gaat het ook goed. Mama was bijzonder gesteld op tante Nettie, helemaal nadat ze in 1975 samen met pa, tante Hermien en oom Sjoerd de grote reis naar Amerika maakte. Nettie was zo’n hartelijk warm mens en heeft er alles aan gedaan om ze zich thuis te laten voelen.
Wijzelf vonden het heel bijzonder dat ze ons huwelijk mee konden maken op 3 maart 1965—ja inderdaad morgen is dat 44 jaar geleden. Berdena en Curtis stuurden al een mail om ons ermee te feliciteren en vroegen of dat gevierd werd. Wij zijn een beetje raar stel. We doen net of we niets in de gaten hebben bij het opstaan, maar in de loop van de dag komt er meestal van Wims kant een bloemengroet en heb ik wat anders bedacht— nee ik bunne ’t niet vergetten heur. Zo gaat dat bij ons. En morgen? We zien wel…..
Het tweede boek van Herman gaat voornamelijk over een paar bezoeken van hen aan de familie, aan Hank en Irene die dan voor hun werk in Militaire Dienst in Duitsland wonen en werken, en hun trip naar Denemarken samen met een deel van de familie.