foto: Valerius bij de uitvoering van De Kruisiging.
Natuurgeweld is ook niet alles, denk ik als er weer eens een hevig onweer losbarst, maar ik ga er nu toch naar verlangen. Iedereen die ik spreek is er klaar mee, met dit warme weer. Rob, onze schapenman, heeft er zo schoon genoeg van. Ik zal niet verklappen wat zijn plannen zijn als de grote regenbui los gaat barsten, want dan komen jullie allemaal kijken.
Hij is de hele dag aan het water brengen naar al zijn groepen schapen. Bij ons ligt gewoon de waterslang in de waterbak en één keer per dag gaat de buitenkraan even aan om die bij te vullen.
De vakantiegangers zelf hoor ik er niet over. Die passen hun bezigheden gewoon aan en liggen veel in het water.
Ook onze dieren passen zich aan, de lammeren trekken zich na de brokjes ogenblikkelijk weer terug in de schaduw. Wanneer het wat koeler wordt gaan ze grazen.
Queeny en Storm doen rustig aan en liggen plat.
Rick heeft geluk met zijn jaren geleden al aangeschafte airco. Alleen zijn slaapkamer is wel warm. Daar heeft hij het volgende op gevonden via internet, dat wel. Hij vriest een bak met water in zijn vriezer tot ijs. Die bak ijs zet hij dan voor de staande ventilator die achter zijn bed staat bij deze temperaturen. Hij verzekerde me: ’Het helpt’.
Gisteren zong Wim met Valerius bij de afscheidsdienst van één van hun leden. Netjes in hun eigen mooie kostuum, nu zonder gouden pochet en mèt zwarte strik.
Ze zongen onder meer: ‘Oh Lord, what a morning’. Ik weet zeker dat hij hierbij ook aan Curtis dacht waar dezelfde dag in Minneapolis zijn leven gevierd werd.