foto: 2015, net terug na een mooie busreis naar Berlijn.
‘What about my writing place?’, schreef Curtis toen Ben vertelde over de plannen om de veranda te verbouwen. Toen Berdena en Curtis bij Ben en Diny logeerden was dit Curtis favourite plekje om zijn dagboek bij te houden. Hij schreef graag over alles wat hem bezighield. Ben stelde hem gerust. Zijn plekje zou blijven, er zou alleen een stuk achter worden gebouwd. Hij moest het maar weer eens komen uitproberen. Curtis reageerde er toen niet erg op, misschien voelde hij zich toen al niet goed. Hij overleed vorige week zondag na een gevecht tegen de kanker die hem sloopte. Op de avond dat Curtis overleed kwam er bij Ben en Diny een duif aanvliegen die in de veranda ging zitten. Hij bleef in de buurt en zelfs de volgende morgen was hij er nog. Toen Ben de mail opende vroeg in de morgen las hij dat zijn grote vriend Curtis juist diezelfde tijd overleden was. Nee, Ben heeft het niet zo op die bovennatuurlijke dingen, maar dit vond hij toch frappant. Zou toch…? We zullen het hier nooit weten hoe het is aan de andere kant van de scheidslijn tussen dit leven en het volgende.
Vandaag hebben ze in Minneapolis de Celebration of Curtis life, precies op de verjaardag van zijn kleindochter Abbie.
Wij als hun Dutch family zijn er in onze gedachten bij. Een heel bijzondere man is niet meer. Hij zal erg gemist worden.