‘Als Eva toch bij jullie is, kun je haar dan ik even helpen met wiskunde?’ Eva was een paar dagen ziek en moet nog een proefwerk wiskunde inhalen. Nou ja… wiskunde. Het is wel erg lang gelden dat ik me daarmee bezighield. De wiskunde in de IVBO klassen timmeren waren echt op de praktijk gericht. De stelling van Pythagoras, door de leerlingen meteen Piet Hazegras genoemd, was zo’n beetje de top. De MMS die ik vroeger bezocht bood ook een minimum aan exacte vakken. Daar tegenover stonden veel vakken die met algemene ontwikkeling te maken had. En als je je niet genoeg inzette dreigde onze leraar Nederlands met een baantje als dweilen in het postkantoor.
Maar Wim heeft meer affiniteit met het vak. Als Eva er is wordt de wiskunde tevoorschijn gehaald en gaat ze aan het werk. Even later klinkt het:”Oma…. doe ik dit zo goed”. Ik werp een blik op de algebrasommen. Zolang het om cijfers gaat of een x als grote onbekende, kom ik er uit, maar als er a’s en b’s aan te pas komen wordt het minder. Ik slaak een zucht en laat Wim de boel verder controleren. Ik laat het bij wat tips om de sommen wat overzichtelijker op te schrijven. Dan gaat het verder met Nederlands. Je merkt dat het Havo/ Atheneum nivo wat meer van de zelfwerkzaamheid vraagt dan het VBO. “In welke landen wordt er allemaal Arabisch gesproken?” Daar moeten we zelfs even bij googlen.
Na het eten is het tijd om met Queeny naar de behendigheid te gaan in Noord Sleen. Ze horen al bij de gevorderden. ’t Gaat goed met die twee. We moeten maar gauw weer eens gaan kijken.
