‘Ooohh! Dirk heeft een haas!’ Jetske komt binnen met afschuw in haar stem. Ze heeft iets vreselijks gezien. ‘en hij ligt ermee in het gangetje’. Ze rilt er van.
Jetske is ook vroeg op want ook vandaag gaat ze op het Hondsrugcollege een paar workshops Handlettering geven. Gisteren al op het Terracollege. Handlettering is helemaal haar ding. Ze maakt de mooiste borden hiermee en nog veel meer. Ze logeerde een paar dagen bij ons om op tijd op de scholen te kunnen zijn. De demonstraties van de boeren met allerlei blokkades zouden roet in het eten kunnen gooien. Maar vanmiddag gaat ze weer even naar huis. Als ze het niet meer vertrouwd komt ze deze kant weer op.
Ik ga even kijken. Dirk heeft inderdaad een jong haasje te pakken. Hij heeft hem al meegesleept naar de schuur en was er net aan begonnen.
Dat is jammer. We prijzen hem als hij een muis heeft verorberd en vooral als hij een rat heeft doodgebeten, maar een haasje!! Dat is minder Dat hebben we ook nog niet meegemaakt. Terwijl hij een muis helemaal van kop tot staart naar binnen werkt, is een haasje teveel voor hem.
‘Hoe doen jullie het dan”, vraagt Jetske die nog steeds ervan gruwelt. ‘Pak je die gewoon op?’ Afschuw op haar gezicht.
‘Ja, zit niet anders op’. Even later gaat Wim erheen en verzorgt de begrafenis. Dirk heeft zijn plekje voor de dag al gevonden en die zien we voorlopig niet.
Tja… Dirk is van huis uit een overlever, heeft een tijdje voor zichzelf moeten zorgen. We verwennen hem anders genoeg. Hij geeft zelf aan als meneertje aan zijn stukje vlees toe is en wanneer hij even op schoot wil liggen, het liefst op een dekentje. Ik zie het aan zijn blik wat er van mij verwacht wordt. Storm staat er meteen bij. Die wil ook aan de beurt zijn bij deze behandeling. Och… ook dat mag. Die nestelt zich strak naast mijn stoel en wacht op mijn goedkeuring..
De tijd van de zorg voor kinderen en kleinkinderen is voorbij. Nu hebben we Storm en Dirk.