Ja hoor, ook hier! Johan en Henk waren keurig in nette broek en colbertje gekleed op onze bruiloft in 1965. Tante Hermien en oom Sjoerd en oom Wim en tante Janna waren er de hele dag bij. Oom Jaap en tante Riek konden er jammer genoeg niet bij zijn. Zo helemaal plotseling was Sjennies moeder overleden.
Wel maakten oom Herman en tante Nettie een Nederlands huwelijksfeest mee…. nee geen boerenbruiloft. Dat kennen ze in Hattem niet. Ook ome Jan, tante Jantje en meer ooms en tantes van de Egginkskant waren er in de kerk bij.
‘Wie is toch dat knappe meisje in dat lichtblauwe pakje’, schijnt oom Paul aan tante Catrien gevraagd te hebben. ‘Man… dat is je eigen dochter’, zette tante Catrien hem op z’n nummer. Hier staat Niesje nog gezusterlijk naast Ben. Alle vakanties was ze bij tante Siet en de jongens te vinden. ‘Ons vaste meubelstuk’, werd ze genoemd. Er was nog geen sprake van verliefdheid… toen. Dat kwam pas later in 1967 toen Rick net was geboren. Ze kwamen samen naar de doop en toen kwam het hoge woord er uit. Tja… zo kan het lopen.
Maandag komen ze naar Emmen, 3 kinderen, 3 schoonkinderen en 8 kleindochters rijker.
