Een van mijn stukjes van 5 jaar geleden, toen Bram nog leefde en wij de hoop hadden dat het toch goed kon komen met Mark, achteraf tegen beter weten in. We hadden een prachtige week in Bergen en namen de gelegenheid om Bram in Durgerdam op te zoeken. De week erop werd de donkerste week in ons leven.
En het is pas 5 jaar terug!
Ik weet niet waarom het afscheid een paar maanden later van onze laatst levende oom zo’n indruk op me maakte. Omdat het de laatste was? Of omdat hij zo’n bijzondere man was met een groot hart en veel creativiteit.
Ik ben niet de enige die dat vond. De rest van de neven en nichten zullen het beamen net als de mensen in zijn omgeving.
25-2-2017
Een paar dagen Bergen kan niet zonder een bezoekje aan oom Bram. We treffen hem gezond en wel aan. Als je vraagt hoe het met hem is moet hij even nadenken. Eigenlijk wel goed, de rust is er na het overlijden van Betty, maar wat voelt hij zich alleen.
Tja… wel vier katten om hem heen, kat Marieke heeft zich al de tijd dat wij er waren op de magnetron geposteerd. Twee katten slapen bij hem in bed. Dirk is een egocentrisch beest, vindt Bram. Die wil het alleenrecht en stuurt de anderen met flinke halen van zich af als hij bij Bram op schoot zit. Er lopen nog drie kippen en een haan buiten. De haan kijkt me venijnig aan door het raam, ‘Jij hoort hier niet’, maak ik er uit op. Hij heeft de pest aan de buurman die hij steeds aanvalt en die daarom een hark hanteert als hij naar Bram komt. Het belooft niet veel goeds als ik me buiten zou wagen.
Voorlopig drinken we koffie en praten heel wat af, over vroeger, de familie, zijn en ons leven. Het is een zeer bijzondere oom van ons, deze oom Bram. Ik mag een paar boeken uitzoeken die er staan omdat Betty zo van lezen hield. Bram houdt het bij de kranten. Ik mag er net zo veel uitzoeken als ik wil. Dat beloven we voor een volgende keer. Bram heeft veel interesse in het boek in wording van deze Achterhoekse in Drenthe en dat doet me goed. Jammer dat we zover weg wonen, van onze oom Bram, de filosoof.
Buurvrouw Kim houdt hem wel aan de gang, want Rust Roest. Hij is gevraagd om vogelhuisjes te maken. We gaan niet al te laat weer richting Bergen want we willen aan zee zijn als de storm komt….. Nu we er toch zijn.
Foto: Bram aan de weer in zijn kleine keukentje