We hadden deze week al benzine getankt want de komende week gaan we er een paar keer op uit. Dit keer was het voor 90 euro. Ik moest even denken aan de tijd dat we op de Boomgaard een auto kregen. Het was vaste prik. Mama tankte altijd voor een tientje en dat was dan in guldens. Reken maar uit.
Als de oorlog in het oosten door blijft gaan zal de benzineprijs zeker verder stijgen.
En er is meer veranderd door de jaren heen.
Ik weet nog dat mijn eerste maandsalaris 300 gulden was in 1962. Ik was 19 en kreeg nog jeugdsalaris en het telde niet eens mee voor pensioenopbouw. Maar ik deed wel hetzelfde werk als de collega’s dames en heren. Het kostte mij waarschijnlijk meer zweetdruppels dan hen in mijn eerste jaar. Mijn eerste klas had 43 leerlingen, allemaal 6 of 7 jaar. Ik herinner me dat ik het eens beschreef als een jaar van bloed, zweet en tranen nadat ik mijn vingers tussen een deur had gekregen.
Maar toen kwam Wim. Ik meldde hem aan bij een volgend weekendbezoek aan thuis met de woorden: Als Mohammed niet naar de berg komt, komt de berg wel naar Mohammed. En toen nam ik Wim voor het eerst mee. En als ik denk aan de aankondiging van mijn verkering van moeder Coba aan haar zussen moet ik vanzelf weer glimlachen: ‘Hetty hef een zeevaarder’.
Diny voor ons Opel Kadetje omstreeks 1960