Vandaag heb ik een minne dag. Weer een blaasontsteking. Gelukkig heb ik altijd een kuur in huis en kon meteen beginnen. Toch is zo’n eerste dag altijd heel vervelend. Wim zit voor de buis naar het wielrennen in Groot Brittannië te kijken. Ik heb even geen energie om aan iets te beginnen en kom al kijkend deze aardige foto tegen van opa Bijenhof. Was opa Eggink meer een filosoof en had zo hij wel eens opmerkte aan de Bergrede in de Biebel genog,. Opa Bijenhof verdiepte zich ook graag in Bijbelse zaken, maar dan ook heel nauwkeurig en mocht er graag over vertellen. Zo ging hij wel eens de buurt in en opoe Lettink was een aandachtig toehoorder. ‘Hee wet nog meer as de dominee’, zo zei ze eens. Beide opa’s waren fijne mensen die aandacht voor je hadden. Vertelde opoe voor het naar bed gaan de verhalen over de muuskes en kabouter Pum, opa Bijenhof droeg altijd een gedicht voor. Zo vaak zelfs dat ik ‘Hans Knol’ nog steeds uit mijn hoofd ken.
Op deze foto, gemaakt door Wim Harwig zie je opa Bijenhof in het laatste jaar van zijn leven. Wim ging hier met zijn moeder mee om opa en de rest van de familie op de Boomgaard op te zoeken. 1969 meldt het opschrift op de achterkant van de foto. Opa heeft nog lang allerlei kleine klusjes gedaan op de Boomgaard, van kippen voeren, aardappels schillen en tot hij op het laatst nog de wacht hield onder de spekkersenboom. Wanneer er weer een stel brutale spreeuwen het op die lekkere dikke kersen gemunt hadden, trok opa gewoon aan het touw van de bel die bovenin de boom hing… en weg waren ze, zodat er wat overbleef voor ons èn voor de bowl van moeder Coba.
Tante Riek heeft in deze tijd vaak op opa gepast wanneer pa en mama weg moesten. Ook tijdens het huwelijk van Ben en Diny op 30 mei 1970, was tante Riek er om bij opa te blijven. En niet alleen bij opa. Mark was toen bijna 4 maanden en werd ook tijdens de plechtigheid op het gemeentehuis en in de kerk opgepast door tante Riek èn- als ik het me goed herinner- door neef Gert Bijenhof, de postbode. Vroeger bleven de meesten toch in de buurt wonen waar ze opgroeiden, zo ook alle vier Bijenhofjes. Alle vier in Vorden of directe omgeving en opoe en opa gewoon bij ons in huis zoals dat in die tijd heel gewoon was. Pas begin 50er jaren kwam de AOW en begon dat langzamerhand te veranderen. Opa Bijenhof heeft zodoende altijd op vadertje Drees gestemd. Die gaf door de AOW de oudjes wat meer vrijheid hoe hun leven in te richten.