Even terug naar 1953… Opa met twee van zijn kleinzoons
Opa Bijenhof beviel het erg best op de Boomgaard. Hij kon overal op de fiets naar toe. Hij schilde de aardappels, voerde de kippen en hielp die eerste jaren mee bij de oogst als het nodig was. Hij was de verantwoording en de zorg ons en voor een inkomen kwijt. Zelfs toen hij al dik in de 80 was zat hij onder de kersenboom om aan de bel te trekken als de spreeuwen fanatiek werd in de kersentijd. Mama wilde vooral de spekkersen bewaren voor haar beroemde bowl. Er hebben ook van die aluminium stroken in gehangen, maar dat werkte niet erg. En in de Spaanse kersenboom zat Dorus, een levensechte vogelverschrikker……, hielp ook niet afdoende. Verder hadden we nog morellen. Dat zijn van die zure krengen. Die waren ook alleen maar geschikt om in te maken. Maar… daar bleven de vogels wel van af, net als van de vogeltjeskersenboom. Dat zijn van die kleine kersen met een normale pit. Daar zat niet veel kers aan, zal ik maar zeggen. Daar hadden ze geen belang bij. Dan hadden we ook nog een meikersenboom. Daar kregen de vogels geen kans, want daar waren we zelf het eerste bij. Ik vermoed dat pa’s vader, de tuinman van kasteel het Medler, die bomen en ook alle fruitbomen van De Boomgaard nog geplant heeft in de jaren 30.
Johan heeft nu heel wat oude rassen opnieuw geplant. De campinggasten kunnen er nu al van meegenieten. Nu na een jaar of 10 zit er al heel wat aan: walnoten, kersen, appels en peren.