Hetty Site

Oswald of Northumbria 2

En wat is een heilige als hij niet een leven van liefde leeft. Hij stond altijd vroeg op om in het uur voor zonsopgang te bidden.
Hij was ook een man met compassie. Een van de bekendste verhalen beschrijft hoe hij eens met Pasen met bisschop Aidan aan tafel zat te eten en een grote groep bedelaars om een aalmoes kwam smeken. Oswald gaf niet alleen voedsel maar ook de zilveren schaal om stuk te maken en te verdelen onder hen. Aidan was zo geroerd door zijn edelmoedigheid dat hij zijn rechterhand pakte en riep: ’Moge deze hand altijd blijven’. En dat gebeurde, zo wordt verteld. De hand die in zijn laatste strijd afgehakt werd, wordt bewaard in de kerk van Bamburgh.

Zo groot was Oswalds medeleven met zieken dat zelfs de grond waarop hij stierf helende krachten zou hebben, zo wordt gezegd, en dat niet alleen voor mensen. Op een dag reed een man te paard bij de plek toen zijn paard ineens geweldige pijn kreeg: het rolde zich in paniek over de grond en leek te sterven, tot het zich over de plek rolde waar Oswald was gestorven. Toen was het ineens genezen. De eigenaar vertelde dit bij de dichtstbijzijnde herberg en de mensen besloten om een verlamd meisje naar dezelfde plek te brengen. Zij werd ook genezen. Daarna begonnen de mensen aarde mee te nemen van deze plek om in water te doen en de zieken te laten drinken. Er werd zoveel aarde weggehaald dat er zo’n groot gat ontstond waar wel een man in kon staan.
En zo zijn er meer verhalen. De geschiedenis vertelt ons over Koning Oswald, één van de krachtigste van alle noordelijke koningen, knap in beide, oorlog en diplomatie. Voor zulke mannen is het niet eenvoudig om Christen te zijn. Hoeveel gemakkelijker is het om een Christelijke bisschop te zijn dan een Christelijke koning. Maar deze verhalen laten ons zien dat Oswald meer was dan een koning: een heilige die zijn leven gaf aan God en de martelaar zijn dood.