Hierna zijn er geen notulen meer in de rode map. Ik denk dat we toen overgegaan zijn naar de Nieuwsbrief en na een tijdje werden de verslagen over hoe ik onze avonden beleefde wel rond gestuurd. Misschien is het toch leuk om er telkens nog een paar te lezen zolang we niet bij elkaar kunnen komen.
In april 2013 kregen we de kledingshow van Zwaantje Baas en Janny de Haan
‘Makkelijk zat, denk maor an drie dieren: Vos, de Haan en ik bin Zwaan’, zo introduceerde Zwaantje Baas zichzelf en de beide dames die meehielpen een ouderwetse modeshow te verzorgen. We hadden met onze Passage Zuidbarge- Rietlanden net een heerlijke broodmaaltijd achter de kiezen, een mooie afsluiting van ons Passage-seizoen.
Het werd een heel andere show dan ik in mijn gedachten had, helemaal terug naar overgrootmoeders tijd. Wat werd er gebreid en genaaid, alles nog met de hand. Er was ook nog geen tv, dat scheelt. Af en toe las Zwaan wat voor uit oude boeken over een zgn. eenvoudige uitzet. Wat een kasten moeten die gehad hebben. Hier toont ze de bij velen nog bekende warme onderbroek. Ook de borstrok was er bij. Vroeger bij ons thuis moest het weerbericht zelfs 16 graden melden voor die uit mocht. En wat te zeggen van het beroemde en beruchte korset? Wij keken onze ogen uit en de herinneringen kwamen bij iedereen boven…En had je aanleg voor ‘rimmetiek’ dan was er nog de broek met extra stukken in vorm gebreid voor de knietjes
En toen kwam het korset! Onze generatie kent hem nog wel maar heeft hem niet meer gedragen. Jannie heeft er plezier in om het te showen.
De week ervoor hadden we al onze jaarlijkse regio-avond in de Opgang. Janna vd Berg was er met haar Vertel theater.
We zagen een aantal dames van de organiserende Passage groep in Drents kostuum. Hillie die ik kende vanuit Angelslo en eigenlijk een keurig smal postuur heeft zag er ineens stevig en rond uit. Dat kwam, zo vertelde ze door de vracht rokken die ze hierbij moest dragen en onze vertelster Janna had er nog een mooie oude uitdrukking bij: Bij een mooie vrouw is elke pond winst. De welvaart van een familie zag je blijkbaar aan de omvang van de vrouwen. Nou Ja!
Ik heb nog nooit zo intens en gedreven over het leven van Drentse Bartje horen vertellen. Het was of je er zelf bij was.
En toen kwam ook in mei 2013 ons verrassingsuitje naar Goedewagen in Nieuw Buinen.
‘Hetty waor zit je? Ze wachten allemaole op je bi’j ’t Dorpshuus". Willem Dubbelhuis belde gisteren tussen de middag op. Tja… vroeger had ik een kop als een almanak, maar nu had ik 2 uur geprogrammeerd staan en het bleek 1 uur te zijn, het uur van vertrek met de dames van Passage Zuidbarge Rietlanden. Ze hadden mijn telefoonnummer niet paraat, daarom maar Willem gebeld. En zo kwam het dat we aangescheurd kwamen over het modderige Schoolpad, over het Industrieterrein, naar Zuidbarge. Ik schreeuwde onderweg nog wel een keer van: ‘Niet zo hard… niet zo hard’, maar dat had geen effect. De dames hadden trouw op me gewacht en gingen we voor ons middaguitje richting Nieuw Buinen. Daar is de bekende aardewerkfabriek Royal Goedewaagen. Het bleek dat we mooi op tijd waren en werden ontvangen in een soort atelier en mochten we meteen aan de slag met een eigen schaaltje of schoteltje. Dat was al mat geglazuurd en was geschikt om te beschilderen. Thuis mag je het afbakken, een half uur op 140 graden in de oven en klaar is kees.
Na onze schilderskunsten en de koffie krijgen we een rondleiding door fabriek en museum. De fabriek is al in bedrijf sinds 1610 en heeft alle overnames doorstaan. Ik zag dat er veel Delfts aardewerk geproduceerd werd. Dat is allang niet meer afkomstig uit Delft. De eerste potten en schalen met dit aardewerk kwamen oorspronkelijk uit Haarlem waar het geproduceerd werd in navolging van het Chinese aardewerk. Heel veel wordt in opdracht gemaakt, bv. tegeltjes voor de Holland- Amerikalijn. Ook de kruik die we ooit van Holvrieka kregen komt hier vandaan. Het procédé is zeer geheim en er mogen in de fabriek zelf geen foto’s gemaakt worden. Er wordt voornamelijk gewerkt d.m.v. gieten en persen…
Wij zaten met z’n vieren in de auto van Sjoukje en vanzelf komen de gesprekken op onze gezamenlijke passie voor dieren. Sjouk en Jans passie zijn hun paarden èn de nieuwe Rhodesian Ridgeback. Het fokken van hun veulens heeft nogal wat voeten in aarde gehad. De kliniek in Utrecht heeft al een paar bevallingen begeleid. Gelukkig is dit keer alles goed gegaan en hopen ze dat de hoog gekwalificeerde veulens hun geld straks opbrengen. Natuurlijk komt onze Storm ook ter tafel en de lammeren in onze wei.
Wij gaan nou binnendoor hoor, zei Sjouk. We willen ook nog wat zien. En we volgen de weg vanuit Nieuw Buinen richting Nieuw Weerdinge, een oorspronkelijk veengebied, mooi stukje Drenthe. Ook hier bloeien de rododendrons bij de boerderijen en statige herenhuizen die aan het kanaal staan.
En uiteindelijk komen we allemaal gelijk aan bij Your Place, het restaurant op een steenworp afstand van ons huis. We genieten en besluiten dat we een mooie middag hebben gehad als afsluiting van het Passageseizoen. Aly memoreert het 50 jarig huwelijk van Truus en Geert Rabbers, de verjaardag van Roelie, haar eigen zoon en wenst ons een mooie zomer toe.