Hetty Site

Oude notulen 3: De onzichtbare vijand

Al lezend, de handschriften zijn niet allemaal zo duidelijk, kom ik de aankondiging van een film tegen: De onzichtbare vijand. Het is oktober 1960, de tijd van de Koude Oorlog. De angst voor Rusland en een eventuele atoombom zit er goed in. De film wordt gevolgd door een lezing van dhr. de Jong van de de B B, Bescherming Burgerbevolking. Hij zei dat de doorsnee bevolking er wat gelaten onder was. We kunnen er toch niets aan doen immers. Maar volgens hem zou dat wel meevallen want Nederland ligt geografisch ongunstig en is geen atoombom waard, die kost miljoenen. Maar je weet het immers nooit? Daarom geeft de B B voorlichting over wat er wèl gedaan kan worden.
Hij vertelt dat op elke 15 km hulpposten worden opgericht, ieder gezin moet een schuilplaats hebben en door de film konden de Zuidbarger dames zich er een voorstelling van maken hoe die moet worden ingericht.
De schuilplaats moet afgesloten worden met zandzakken, voorraden blikgroenten en vlees, melk enz. moeten worden ingeslagen en er moet zeker ook een radio mee voor de berichtgeving.
Bij ons in de Achterhoek hadden ze bij de Lindese Vrouwenvereniging waarschijnlijk die voorlichting ook gehad want bij ons aan tafel was er onder het eten een hele discussie over. Mijn moeder deed het woord. ‘Dan mo-w met zien allen de kelder in, alles afgeslotten. Witte lakens met um oew hen, dat zol dat gif tegen tegen motten hollen’.
Als die atoombom toch ergens gevallen was en je had het overleefd, dan mocht je de deur naar boven niet meer openen voor een eventuele achterblijver. Ik herinner me dat mijn jongste broertje toen 7 jaar was. Mijn moeder stelde zich voor dat we allemaal in witte lakens gehuld al in de kelder zaten maar dat Johan nog ergens buiten was en die zouden we er niet meer in mogen laten? Dit B B plan werd door mijn moeder dus radicaal aan de kant geveegd.’Onze Johan buten laoten, dat geet niet deur… nooit van zien laeven’.