April 2015–Een van de laatste activiteiten dit lopende jaar van onze Passage Zuidbarge- Rietlanden is een culinaire avond geworden met een cultureel tintje. Het leuke hiervan is dat iedereen mee mag doen en iets mag maken waar zij goed in is. Wat werden er veel culinaire hoogstandjes verricht. De lange tafel stond er helemaal vol mee. Mijn aandeel was een kip/kerriesalade, maar er was een breed aanbod van aperitiefjes tot en met de desserts. De soepen waren ook erg in trek. Ik werd nieuwsgierig naar ‘oma’s soep’ van Truus. Ik verwachtte eigenlijk een soort groentesoep met worst zoals dat in veel Drentse gezinnen gegeten wordt, maar nee het was een heerlijk pittige soort goulashsoep. De verschillende gangen werden onderbroken door gedichten in de verschillende streektalen. Coby liet de Belgen ons Nederland ontdekken, Froukje deed verhaaltjes in het Gronings en Drents. Aly liet het gedicht van Otie uut Zweelo horen en Maartje een gedicht waar haar moeder zo van hield en we werden zelfs even op scherp gezet door het blad met tekeningetjes die gezegden moesten uitbeelden. Zelfs het Drents Volkslied werd tot slot gezongen, ogenblikkelijk gevolgd door het Twents en het Limburgse. Ik heb het Vordense maar even voor me gehouden.
Al met al een waardevolle avond met naast de culinaire en culturele aspect ook de ontmoeting met elkaar een belangrijke rol speelde. Er wordt straks nog gewandeld met Passage en op 20 mei hebben we onze verrassingsuitje. Om half 10 worden we verwacht bij het Dorpshuis in Zuidbarge en daarna….? Tja… dat wordt dus die verrassing!
20-5-2015
Het was de dag van ons verrassingsreisje. Jannie, Hilly en Susan waren dit jaar degene die deze dag georganiseerd hadden. Het was een beetje als een schoolreisje waarvan je niet wist wat er stond te gebeuren. Per auto gingen we naar het zuiden en warempel achter Erica sloegen we al af. het werd de aspergeboerderij Sandur. De ontvangst met koffie en een informatieve video over de aspergeteelt was heel prettig en het ging verder langs de verschillende onderdelen van de teelt hier ter plekke. Van het sorteren, wassen en verpakken tot het steken van de asperges zelf.
Een jongeman liet ons alle facetten van de teelt van asperges hier in Erica zien. De koelcel was wat koud en we waren blij dat we voorbereid waren op een frisse dag. Het sorteren gebeurt door veel jongelui die apart een nummer krijgen dat bij al hun werk behoort zodat iedereen op snelheid en correct werken beoordeeld kan worden, want bij asperges steekt het nauw. We beginnen te begrijpen waarom asperges zo duur zijn.
Dan is het tijd voor de winkel waar alles wat met asperges en werken met heel veel ander streekprodukten te zien en te koop is. Voor het schillen van de asperges hebben ze een aparte machine die door Ida uitgeprobeerd mag worden.
Het is nu tijd om het steken van de asperges te zien. Onze begeleider doet het ons voor en dan mag een van ons het ook proberen. Eerst kijken waar je een kopje van een asperge boven de grond ziet komen of een scheur in het zand ziet verschijnen. Daarna graven met je handen tot je de asperge vrijgemaakt hebt en dan pats met het speciale mesje en je hebt hem. De dames vonden dat ik de proef mocht doen en… geslaagd.
Je hoeft niet ver om leuke dingen te doen met een groep. Dat zie je maar weer. De verrassingstocht ging een eindje terug richting Oranjedorp en hier kwamen we uit: de aanlegplaats van de snikke, de Johannes Veldkamp, een schip uit 1907 van een turfschipper die nu dienst doet voor de pleziervaart nu er een nieuwe vaarweg gekomen is in de vorm van het Prins Willem Alexanderkanaal. Je ziet aan de grote houten giraffe in de verte waar de autoweg richting Duitsland loopt. Het wordt gerund door vrijwilligers. Mijn zwemmaatje Diny en haar man doen ook vaak dienst als schipper en gastvrouw. Nu waren er twee schippers en een andere gast vrouw die ons echt in de watten legden met broodjes, koffie en meer versnaperingen.
De broodjes smaakten ons best en de stemming met zoveel dames zat er al goed in.
Hoewel het bij het aan boord gaan even wat minder weer was en we verrast werden door regen en hagel, knapte het weer later weer op en gingen de meesten ook een luchtje buiten scheppen. We voeren richting Veenpark, het IJstijdpad waarlangs je prachtig kunt fietsen loopt bijna evenwijdig aan dit mooie kanaal. De hele omgeving is hier opgeknapt en zo natuurlijk mogelijk aangelegd.
En je ziet het… Bertha is de blikvanger van de dag met haar mooie gekleurde jas en broek! Daar word je vrolijk van, toch? En… ook wit en rood doet het goed op de foto!
Om kwart voor 5 was ons vaaravontuur ten einde en namen we afscheid van de bemanning van de Johannes Veldkamp.
Waar zouden we nu terecht komen?
Het werd Erica waar het plaatselijke Chinese Restaurant een prachtige lange tafel voor ons gedekt had. Hier kwamen ook Coby en Annie bij ons die deze dag niet mee hadden kunnen maken. Coby kwam zelfs met heel goed nieuws, een goede uitslag in het ziekenhuis en ze werd dan ook van harte gefeliciteerd. Het buffet was voorzien van alles wat een Chinees restaurant te bieden heeft. Het was een mooi slot van deze verrassing dag als eind van het seizoen van Passage Zuidbarge Rietlanden, waar we met plezier aan terug denken. En… ook onze zieken werden niet vergeten. Voor Dinie Kalteren en Roelie Drenthen ging een kaart met goede wensen rond die door iedereen ondertekend werd.
En natuurlijk heb ikzelf ook erg genoten van deze dag samen met jullie allemaal. Ook het uitzoeken van de foto’s en het schrijven erbij is leuk om te doen. Zo beleef ik de dag opnieuw.
‘Ga daar nog es even staan’, zei Hilly toen we weg liepen bij de snikke. ‘Dan maak ik nog even een foto van jou met de giraf op de achtergrond. Sta jij er ook een keertje op.’ Intussen heeft ook Ellie al een paar foto’s gestuurd. Heel attent.
Kerst 2015
Opnieuw beleefden we met elkaar een bijzondere Kerstviering met onze Passage Zuidbarge Rietlanden. Het Hoefijzer, het Dorpshuis in Zuidbarge was al helemaal in de Kerstsfeer en de ruimte waarin we zaten was gezellig ingericht.
Dit keer verzorgde Pieter Flens de begeleiding. Een voor een werden de kaarsen aangestoken en Ida zong prachtige liederen waaronder een speciaal lied dat herinnerde aan haar vader: O holy night.
Fijn is het ook dat heel veel van de liturgie door ons gezamenlijk werd ingevuld, de stukken uit het kerstverhaal, gedichtjes en de zo bekende liederen.
Aly vertelde dat er veel kniepertjes zijn verkocht werd tijdens de Kerstmarkt op de Zandkop Daardoor kunnen we ook dit jaar weer 100 euro storten voor het Lilianefonds en 100 euro voor de Voedselbank. Goed om te horen, toch?
Behalve ‘O holy night’ zong Ida even later met haar prachtige sopraan: ‘A little town of Bethlehem’.
En net voor de pauze: Herders hij is geboren’ en ‘Hark, the Heralds angels sing’. Wat een mooie aanvulling op deze feestelijke en ingetogen viering.
Zo werd het echt een eigen kerst van Passage. Ik had de keuze uit twee kerstverhalen, een oud Fins kerstverhaal en een kort sprankelend verhaal uit deze tijd. Ik zag dat er genoeg tijd was en begon met het korte verhaal over kinderen die het Kerstverhaal naspeelden en waar Pieter de hoofdrol op ontroerende wijze vervulde. Ik denk dat het thuis nog wel eens naverteld wordt, het sloeg aan!
Het Fins verhaal was gewoon een echt mooi oud verhaal dat speelde in de tijd van communistisch Finland toen Rusland er nog de baas was en de christenen vervolgd. Maartje vertrouwde me later toe dat haar man Anton Forrer het ook al eens had voorgelezen bij een Vrouwenvereniging in Ruinen.
Toen… kwam het moment dat Aly na 15 jaar afscheid nam als voorzitster van onze Passage. Zij werd hartelijk bedankt voor al haar inzet, maar zelf kwam ze met een verrassend dank je wel aan iedereen. Ze verwoordde het zo: Dank zij het feit dat ik al die jaren dit heb mogen doen heb ik mij zo kunnen ontwikkelen dat ik veel meer durf en nu heel anders in het leven ben gaan staan. Mooi om te horen toch? Sjoukje neemt haar taak over, heel fijn. Jannie Brookman neemt de taak als secretaresse over. Beiden wensen we veel succes!
Tot slot drinken we samen een drankje en wensen we elkaar goede dagen en wordt er stil gestaan bij de zieken en degene die alleen deze dagen door moeten.
Op 5 januari gaan we naar Coby Brinkers: Nieuwjaarsvisite. Om 10 uur worden we verwacht. Dan is het intussen 2016 en rond ik mijn verslagen hierbij af.
Elke week stuur ik een paar ‘Oude Notulen’ naar de leden van onze Chr. Vrouwengroep Hedera. Ik denk dat ik nu in december ben aanbeland en zal tegen de Kersttijd een kerstverhaal opzoeken voor jullie. En dan hopen dat we elkaar in 2021 weer in het Hoefijzer mogen ontmoeten.