Zoals wij de afgelopen jaren ook genoten hebben van reizende Emmenaren, zo vertelde in 1959 Mevr. Veldhuizen- van Zanten al over haar vakantie reis met het gezin naar Italië, compleet met film waarbij de filmapparatuur ook meegesleept werd. Ze vertelde over de Italiaanse cultuur, de prachtige kerken en het leven van de Italianen dat door het hete weer anders is dan bij ons in dit wat koudere en natte landje. De siësta kwam aan bod.
Ik heb het nog niet gehad over de geestelijke vorming. Die besloeg in die tijd samen met de mededelingen en bespreking de helft van de avond. Na de pauze met thee en een koekje en een kwartje contributie kwam de genodigde aan bod. Het waren dan ook intensieve avonden.
In 1959 kwam juffr. Meijer, lerares aan de Chr. Industrieschool over vormen en etiquette vertellen. Hoe kun je je als een goede gastvrouw tonen èn als gast. Hoe dek je volgens de regels een tafel, allemaal handigheidjes.
Weverij de Ploeg kwam langs met de stoffen voor woninginrichting en kleding. Ze stonden hoog in aanzien want stoffen van de Ploeg weverij waren onverslijtbaar. Onze ome Sjoerd Aartsen, kleermaker, zou het er helemaal mee eens zijn.
Ook kwam het Rode Kruis aan bod. Van het geld dat overgebleven was na de Watersnoodramp in 1953 werd een boot gekocht waarmee tochtjes met zieken konden worden gemaakt. Ik weet niet of het de Henry Dinant al was. Verder kregen de dames informatie over bloedgroepen en de bloedtransfusies. Ik heb wel eens gehoord over het inzamelen van postzegels en zilverpapier, maar dat gebeurde ook voor de bloedzieken.
En net als nu hadden de Zuidbarger dames af en toe ook een handwerkavond. Onze laatste avond in februari met onze vrouwengroep Hedera, net voor de corona, hadden wij een creatieve avond. We maakten erg leuke hangers met zeepjes en versiering er tussen. Ruikt heerlijk…
