Oudejaarsavond 2020- Er wordt geklopt. Geklopt… nu? Storm slaat aan. Het is pikkedonker buiten. Als we ’s avonds niemand meer verwachten zoals nu op oudejaarsavond doen we ook de buitenverlichting bij het hek en naast het huis niet meer aan.
Wat kan dat nu zijn? Hoewel ik meestal even de gordijnen van het kleine kamertje opentrek om te kijken wie er buiten staat, vergeet ik dat en doe toch voorzichtig de deur open. Gelukkig, goed volk. Warempel… Gerhard staat voor de deur met in zijn hand een tasje met duidelijk herkenbare attributen voor later op de avond.
‘Kijk… zo heeft Rick straks wat te doen’. Er kwam meteen een brede lach op het gezicht van Rick. Even later zit Gerhard achter de koffie met appelflappen. Daar helpt hij ons graag van af.
Tim en Daan zijn al met een volle schaal met flappen naar huis gegaan na het bakken vanmiddag. Ze hadden voor vanavond als Rick er is heerlijke eierkoeken met slagroom meegebracht, speciaal van de bakker van het Veenpark.
Ze kwamen keurig met mondkapjes binnen en bleven op afstand om te helpen om de suiker en kaneel om de appelschijven te doen en ze klaar te zetten op de houten aflegrand van de keuken zodat ik ze in het beslag kon dopen en in de zonnebloemolie lekker bruin bakken. Daarna gingen de gebakken appelflappen weer richting tafel en werden ze voorzien van een flinke laag poedersuiker.
Wim mocht zoals altijd even voorproeven. Helemaal goedgekeurd. Het ging snel deze middag en ik denk dat een schaal appelflappen die mee terugging bij de Timmertjes niet lang leeft. Gerhard ging even later met een paar flappen voor Judith naar huis. Die zitten de avond ook met z’n tweeën uit en zullen ook niet zoals ze gewend waren bij deze en gene langsgaan om nieuwjaar te wensen. Gek jaar is het.
Toen kwam het. Wim en Rick gingen de plek klaarmaken waar het festijn moest plaatsvinden. Zou dat wel kunnen nu je geen vuurwerk meer af mag steken. Tja… Gerhard had natuurlijk nog wat liggen van vorig jaar toen het zo mistig was. Samen zochten ze een veilige plek uit en probeerden er een.
We keken samen Youp van ’t Hek verder en tegen 12 uur zaten we klaar met een drankje om te proosten op het nieuwe jaar. Maar eerst deden we met z’n drieën een groeps hug waarbij even wat tranen vloeiden en we vertelden Rick hoe blij we met hem en Gerhard zijn. Wat een steun zijn ze nog steeds voor ons nadat we Mark moeten missen. Juist in dit soort dagen mogen we beseffen dat er veel mensen zijn om ons heen er voor ons zijn. Dank je wel allemaal!
We hadden ons geen zorgen hoeven maken dat onze prachtige vuurpijlen en gekleurde ballen te veel op zouden vallen. Aan alle kanten om ons heen werd er nog vuurwerk afgestoken, weinig harde knallen maar mooie kleuren. Er bleef overal veel over van vorig jaar….
