Voor mij blijft ze Loesje, ik heb haar nog nooit gezien maar ken haar via de bekende media. Ze is voor mij de vrolijke noot in communicatieland. Ze heeft beslist al veel meegemaakt in haar leven maar ze is een kei in relativeren. Zo kan ze geweldig schrijven over haar belevenissen, altijd grappig maar met een wat duistere ondertoon zodat je weet dat er meer achter zit dan alleen ha ha ha!
Zo vroeg ze zich af of ze dit jaar nog nieuwe voornemens zou moeten hebben. Nee dus.
Ik was het helemaal met haar eens tot het moment dat ik mijn bovenkastjes in de keuken opentrok op zoek naar kruidnagels en laurierbladeren voor de hachee. Dat maak ik niet vaak, maar Rick komt vanmiddag en na het opruimen van de laatste hoop bladeren heeft die vast behoefte aan een stevige maaltijd. Dat wordt vandaag hachee met rode kool en aardappels en natuurlijk appelmoes.
Dus ik ga op zoek naar die kruiderij. Trek ik mijn bovenkastje open en vindt daar zoveel aan specerijen en sausjes, blokjes en zakjes dat ik besloot meteen maar schoon schip te maken. Als ik eenmaal op gang ben doe ik die andere bovenkastjes maar gelijk mee. Ik heb nu het opstapje klaar staan. De hachee suddert al lekker en we gaan eerst maar even aan de koffie.
Ik bedenk me dat ik misschien geen goede voornemens dacht te hebben, maar dat ze waarschijnlijk toch ergens sluimerden.
