Het begint een automatisme te worden om afstand van elkaar te houden. Het houdt ons letterlijk van de straat. Bij alles wat we doen denken we aan wat we tegen kunnen komen. Als het druk lijkt te worden ga ik even geen boodschappen doen en wacht tot een rustiger moment. Als ik iets nodig denk te hebben vraag ik me af of dat inderdaad het geval is of combineer ik het een met het ander. Het wordt er niet gezelliger op natuurlijk maar we hopen op betere tijden. Op het beruchte virus zitten we niet te wachten.
Gelukkig gaat het goed in het zwembad. Ruimte genoeg voor de groep, alleen jammer dat we geen koffie kunnen drinken na afloop. Er is daar ook ruimte genoeg om uit elkaar te zitten, maar waarschijnlijk leveren die paar groepjes zwemmers te weinig op voor de uitbaatster.
Wim is intussen weer even op pad naar buurman Jans. De controle van onze brandblusser is daar tegelijk met die van hen gebeurd en dat gaat hij even afrekenen. Die kan er nu weer een jaar tegen. Hij staat zo voor het grijpen in de gang maar als er beneden brand komt als we boven in bed liggen hebben we er niets aan want dan is de mogelijkheid om beneden te komen nihil, laat staan dat je die brandblusser in de vingers krijgt. ‘Neem de kortste weg naar buiten’ was één van de regels op een affiche van het brandalarm in een Belgisch hotel toen we met een gammele lift naar onze kamer op de 3e verdieping waren gegaan. Rick wees meteen naar het raam:’Dat is de kortste weg!’
Nee dat wordt bij ons wel ontsnappen via het dakraam aan een touw met dikke knopen. Ik zie me die manoeuvres ook nog niet uithalen. Sinds we bij onze vrouwengroep voorlichting hebben gehad over brandpreventie heb ik een paar nachten slecht kunnen slapen. We moesten van de beste man onze vluchtroute thuis maar eens bekijken en ’s nachts geen opladers gebruiken. Het wordt dus het volgende: dekens en kussens naar beneden gooien voor een iets zachtere landing, stoel onder het raam, het bewuste touw met knopen dat aan een poot van het bed vastzit uit het raam gooien en dan een voor een door het raam klimmen en je proberen te laten zakken of….? Zie je het voor je?
