Ik zie het nog voor me… de diepe kast onder de trap in de kamer bij moeder Siet vroeger. Een héle diepe kast. Ze had er vroeger haar hele voorraad koffie en thee in waarmee ze langs de bekende klanten fietste om een centje bij de verdienen. En verder was het een kast met vele geheimen.
Wat betreft het koffieklantenbestand is er nog iets te melden over de goedgevigheid, nou ja…, van sommigen. Moeder Siet kreeg vaneen van mijn collega’s met hetzelfde postuur als moeder wel eens een aardige jurk en toen ze die op haar koffieronde droeg kreeg ze van een van de koffieklanten een opmerking die alles slaat: ‘Ie hoeft hier niet weer te kommen, ie hebt mooiere jörkies as ik’.
Wim voer al op de Grote Vaart en Piet was in militaire dienst, maar Henry en Ben studeerden nog. Henry zat op de Kweekschool en Ben ging net na de mavo naar de MTS afdeling elektro. Verder was ze kosteres van de Emmaüskerk en bezorgden ze in Hattem de Zwolse krant. De jongens hielpen mee als ze thuis waren. Allemaal wisten ze van aanpakken.
Ook bij Ben en Niesje bleef die praktische diepe kast bestaan en nu Paul Sietse er woont heeft die kast er een bijzondere functie bij gekregen, zo vertelde Tonny zondag.
Laatst kreunde Paul Sietse al wat over de eetkamerstoel die dit jaar de extra functie van bureaustoel voor deze thuiswerker had gekregen. Hij kreeg last van zijn rug. Ik stelde al een echte bureaustoel voor, maar tja.. er wonen nog meer mensen en zoals Paul Sietse het uitdrukte: ’Het moet ook een beetje esthetisch verantwoord zijn hè!’
Nu is die bureaustoel er toch gekomen en Tonny beschreef hoe die na het thuiswerken met alles wat er bij hoort in die diepe kast verdween zodat de hele kamer de oorspronkelijke esthetisch verantwoorde uitstraling heeft behouden.
Oma Siet zou het prachtig hebben gevonden…
Foto: Bij gebrek aan een foto van deze kast met geheimen heb ik deze maar gekozen…