Het is me wat. Ben ik even uit de running wat betreft het schilderen, krijg ik zomaar weer een opdracht om een paard te schilderen op zo ruw mogelijke ondergrond. Ze had mijn schilderijen gevonden op mijn website. Zij hadden iets met een speciaal soort paard.
Ik kreeg er een voorbeeld bij van een fors Belgisch trekpaard. Het is even wat anders dan de favoriete paarden van vader Hein, het Gelderse ras, geschikt als werk- en rijpaard.
Op de foto was de Belg nat en had niet de kleur die ze wilde. Droog was ie warmer van kleur. Daarom kwam er een foto achteraan van een Belg in de goede kleur.
Dat schilderen is het probleem niet, daar ben ik wel weer aan toe. Maar de ondergrond is even wat anders. De dikke plakken hout die ik heb staan zijn geschikt om neer te zetten en hang je niet zomaar aan de muur. Ze zijn 6 cm dik of meer. De kleinere plakken hout in mijn voorraad zijn te klein want het moet wel een blikvanger worden aan de muur van de keuken.
Ik zie me al Drenthe afstruinen naar een houtzagerij. Die zijn er wel, maar dat wordt autorijden en daar ben ik niet gek op.
Nu vond ik op een verstopplekje, zoals we er hier veel hebben, een soort lamp die gemaakt was op een deksel van een heel oud Duits wijnvat. De lamp heeft Wim er intussen afgesloopt en nu zou ik er iets van kunnen maken. Als mijn opdrachtgeefster dit niks vindt ga ik er zelf iets mee doen.
Ik belde Rick al of de EMCO ook bomen snoeit en kapt in deze tijd, maar dat doet de gemeente vertelde Rick. Bovendien is het hout dan vers en als het te snel droogt wil het ook wel gaan spijten.
Zo zie je dat een opdracht als dit nogal haken en ogen heeft.
Berichtje terug: Dit moet em worden: Een Belg op oud hout.