Ik was nog geen vier jaar toen ik zelf een fiets kreeg. Mama kon Diny en mij niet meer allebei op de fiets hebben. En dat werd niet zo maar een fiets, nee…. een fiets op de groei! Ken je die?
Dat is een fiets die eigenlijk nog te groot voor je is zelfs wanneer het zadel in de laagste stand staat. Daarom werden er blokken aan de trappers gezet. Dat scheelde weer zo’n 4 cm.
Dat leren fietsen was me wat. Ik voel nog de greep van Henk van Heerde in m’n schouder. Die moest me fietsen leren. Zijn moeder, vrouw van Heerde genoemd, hielp mama één keer per week met de was. Vandaar! Dat leren fietsen gebeurde vanaf de plek achter het huis bij De Haar richting ‘t Wiemelink, dan over het spoor en rechtsaf over de Almenseweg. Henk had me stevig bij de schouder en zo reden we een rondje.
Ik kwam heelhuids weer thuis, maar toen moest ik natuurlijk aan opoe, opa, mama en Diny nog laten zien hoe goed ik het kon. Ik werd weer op die fiets gezet en kreeg een duw in de rug. Ik gilde nog wel van: “Ik wette niet hoe’k af motte stappen”, maar ze deden net of ze het niet hoorden. Ik kwam bij de weg en heb me toen maar om laten vallen en kwam toch op m’n benen terecht. Er werd hartelijk door de hele meute om gelachen. Ik voel nu nog de opluchting, maar ook de woede dat ze me dit vreselijke avontuur mee lieten maken.
Hier op deze foto zijn we met mama bij tante Hermien en oom Sjoerd achter het huis in onze mooie Amerikaanse jurkjes, je weet wel Diny met haar rood-wit gestreepte voetbaljurkje en ik in die met de fladdertjes. Je kunt zien dat de bank nog in de veranda staat. In mijn herinnering combineer ik die met blauwe regen, maar zeker weten doe ik het niet meer na 60 jaar. Wat later zal dat stuk veranda bij het huis aangetrokken worden en een deel van de kamer worden. Ik weet dat tante Hermien van die prachtige lichtgele corduroy gordijnen had in die nieuwe kamer. Ik ben vaak op zoek geweest naar die gele corduroy stof als ik gordijnen nodig had, maar heb nooit diezelfde kunnen vinden
Wat hebben we daar aan de Stationsstraat in Vorden vaak koffie gedronken wanneer we zondags uit de kerk kwamen. Altijd gezellig!
