‘Weet je wat ze tegen me zei in het zwembad?’ Co keek even de man van Diny over de grote tafel in het café even slim aan. ‘Aan één heb ik wel genoeg’.
We zaten na het aqua joggen aan de appeltaart vanwege de viering van het 50 jarig huwelijk van Diny en haar Jan. Ze had net enthousiast zitten vertellen over haar parachutesprong vorige week en de foto’s gingen de kring rond. Een blije Diny, niks gaat haar te ver. Haar begeleider had nog een paar extra rondjes gedraaid omdat zij het zo geweldig had gevonden. Die sprong had ze voor deze gelegenheid van Jan gekregen.
Als er wat te vieren valt is de kring extra groot.
Diny moest lachen om de opmerking van Co want ze herinnerde zich dat ze het zei toen de schuimrubber slangen uitgedeeld werden in het water voor de volgende serie oefeningen.
Ik kreeg een flink stuk appeltaart mee voor Wim en heel veel groeten. Nee, hij ziet het niet meer zitten om mee te gaan, de pijn is zoveel erger geworden dat hij nu eieren voor zijn geld kiest!
Even later kom ik bij Het Goed voor mijn wekelijkse afspraakje met Susan. Zonet had de burgemeester van Emmen Het Goed heropend en het was een drukte van belang. Karren vol met mooie spullen stonden al in de rij bij de kassa. Mooi geworden, echt mooi! Gelukkig zat het café nog op dezelfde plek en wij streken neer voor onze wekelijkse uitwisseling van alles wat ons bezig houdt.
Als ik thuiskom krijgt Karin, de duizendpoot, een potje van mijn druif/appel/bramenjam mee. Een kwartier later belt ze even dat de jam goedgekeurd is. Ze neemt er nog een boterham mee!
