Een van de vakanties die me bijgebleven is, is die naar Längenfeld in het Ötztal, ook nu weer met Klaas en Sanny. Albert, een vriend van Mark gaat mee. Die twee zullen samen in een tent aan het andere eind van de camping bivakkeren en willen vooral erg zelfstandig zijn. Albert heeft een schaal met flappen bij zich- koude pannenkoeken ,door zijn moeder persoonlijk gebakken. We hebben er de hele reis van twee dagen van gegeten.
“s Morgens zie je ze al langs lopen richting kampwinkel en terugkomen met een fles cola en in elk geval ook chips. Ze zijn best handig die twee maar als na hun warme maaltijd ’s avonds nog wat bij ons of Klaas en Sanny over is schrapen zij de pannen nog graag leeg. De beide heren dragen het liefst lichte kleding, gele en witte sweaters. Die moeten ook wel een keer gewassen worden. Wanneer we gezamenlijk bij hen gaan barbecuen zien we een doorgezakte waslijn die aan de punt van de tent en aan ee boom was vastgemaakt. Maar door de regen was het wasgoed zwaarder geworden en hing het weer in het zand. Sommige dingen zie je gewoon nog op je netvlies na bijna 25 jaar.
Natuurlijk wordt er ook gekaart. Terwijl we vroeger met Dick en Anda vaak canasta gespeeld hebben, is het met Klaas en Sanny klaverjassen geworden. Het is nu één keer aanpassen in het leven.
Dit is de vakantie dat we Rick in Innsbrück op de trein zetten omdat zijn school in Groesbeek al weer begint. Een jonge man die iets verderop uit een raam hangt ziet mijn ongerustheid om die alleenreizende Rick en belooft ons hem op te zoeken. Maar Rick vertrouwt ons toe:”Hij mag daar wel blijven”.
