‘Ik raak de draad een beetje kwijt’, zei Wim.’ Ik weet nu niet meer waar ik naar toe kan leven’. Hij zit nu 8 maanden in een situatie waarin hij geen stap kan lopen. Eerst was het: elke 3 weken na een bloedonderzoek de chemo. Dat hebben we gehad en gelukkig zonder veel bijwerkingen.
Maar nu? Opnieuw geduld hebben tot we weten wat er gaat gebeuren en wanneer. Nog 12 dagen dan krijgen we dat telefoontje met de planning die de beide orthopeden hebben uitgedacht.
Intussen proberen we elke dag om er op uit te gaan, gelukkig kan Wim ook alleen op pad met de grote scootmobiel, een geweldige uitkomst zowel voor hem als voor mij.
Vanmorgen werd er bij Museum Brands gefilmd door SBS6 en vrijwilligster Brigit vroeg ons om ook te komen zodat er deze morgen ook publiek zou zijn. Dat deden we, een extra uitje. Elke keer zien we weer iets anders in dit museum vol geschiedenis. In een 6 minuten filmpje van een aantal jaren geleden toen de plannen voor een officieel museum net van de grond kwamen vertelde Jans op de vraag of hij in het heden of het verleden leefde: Ik leef in het heden maar met het verleden om toe. Ook zo’n uitdrukking die je in het noorden meer hoort. De eerste keer hoorde ik die uitdrukking bij mevrouw Sobering waar ik een jaar heb gewoond toen ik als pas afgestudeerde juf in Hattem aan de van Heemstra school begon. Ze sprak keurig Nederlands, maar ‘om toe’ hoorde ik geregeld. Zij was ook Groningse van geboorte. Bij haar at ik voor het eerst kruudmoes, kende ik ook nog niet.
De afdeling de Wereld van Jans was nu klaar en was er ook meer over Drenthe zelf te lezen, te zien en zelfs te ruiken. Nieuwsgierig? Ga ook eens kijken in de Wereld van Jans Brands.
