Het doet toch goed dat de volgende generatie je niet vergeet. Zo kreeg ik van 3 neven en nichtje van der Kolk een lieve mail afgelopen weekend. Ze waren ook gesteld op hun oom Wim en waarschijnlijk ook op mij. Ze houden me in de gaten en dat ontroert me. Arend stelde zelfs voor om een soort reünie te organiseren in Hattem voor de neven en nichten. De oudere generatie neven en nichten van der Kolk is intussen aardig uitgedund en ik verwacht niet dat die nog iets gaat organiseren.
Ik heb het geluk dat Gerhard en Rick beiden in de buurt wonen en me door dik en dun helpen waar het nodig is. Gerhard met de lopende zaken wat betreft het afwikkelen van het een en ander. De belastingaangifte staat voor de deur en dat zal dit keer wat ingewikkelder zijn met de verkoop en koop van de huizen en natuurlijk met het afwikkelen van de nalatenschap. Rick is er voor de mentale steun en de klusjes straks weer in de tuin. Als ik hem ’s avonds aan de telefoon spreek is het altijd met een lach en een traan. Het is ook heel fijn dat ik dezelfde vrienden en kennissenkring blijf houden omdat ik niet ver weg woon van het Schoolpad. De buren van daar blijven buren en ik heb er alleen nieuwe bijgekregen hier. Ze zijn erg goed in kaartjes in de bus doen bij speciale gelegenheden. Sommigen zoeken contact en komen wel even op bezoek. Anderen alleen buiten en een zwaai in het voorbijgaan. Ik moet nog ontdekken hoe dat hier allemaal werkt. Ik begin er wel steeds meer te kennen. Even op de koffie bij mij of bij hen helpt. Zo begint er toch een soort van nieuw leven te komen.