‘Ok dat nog’, merkte Wim gisteravond op. De wc zit verstopt. We zijn aan de gang geweest met zo’n plopper maar wat er gebeurde… geen doorstroming. Gelukkig hebben we voor noodgevallen de wc in de studio in de schuur, maar toch… ergerlijk is zoiets.
Vanmorgen nog maar eens met de plopper in de weer. Niks! Dan maar Gezienus gebeld, al vaak onze redder in nood. Die zou toch komen om het bad uit de badkamer te breken, want onze inloopdouche komt er aan. Maar Gezienus kwam ook met de bekende plopper. Ook niks. Dan maar de RRS gebeld. Nee vandaag is geen plek, twee monteurs ziek. Het wordt morgen. ‘Kent u onze tarieven’, vroeg de dame aan de telefoon. ‘Nee, dat niet’. Nou, het begint bij 100 euro plus voorrijkosten en dan weet je het wel.
Gezienus bleef meteen maar om het bad er uit te breken. Je wilt niet weten wat dat een troep geeft, maar hij werkt het netjes af voor zover dat kan. Ik was blij dat ik even weg kon om nieuwe kunst aan de expowand te krijgen in de Schepershof. Geert Rabbers prachtige Drentse schilderijen gingen er af en de indrukwekkende quilten van Rennie Ike werden opgehangen. Een totaal ander beeld. Kijken wat ze zondag zeggen als er tijdens het koffie drinken na de dienst deze expo vol kleur geopend wordt.
Zo jammer dat ik geen camera bij me had.
