Hetty Site

Over revalideren, een schilder en Balou

Oud collega van Wim, Willem Seldenthuis, is momenteel in Revalidatiecentrum Beatrixoord in Haren. Toen we hem gisteren aan de telefoon spraken leek het of hij de moed begon te verliezen, terwijl hij van nature erg positief is ingesteld. We besluiten ter plekke om hem eens op te zoeken.
Hij gaat voor bestraling voorlopig elke dag naar het UMCG in Groningen en is pas om 3 uur weer op z’n plek.
“Laten we eerst even naar Ikea gaan”, stel ik Wim voor. “Wat wil je daar doen?”, antwoordt Wim. Nee ik zou het ook niet weten. “Laten we dan maar naar Museum De Buitenplaats, een museum voor figuratieve kunst, gaan in Eelde”, stel ik voor. Wanneer we toch die kant op gaan…
Het wordt dus De Buitenplaats. Er is momenteel een expositie van Kenne Grégoire, die zo te zien een hele ontwikkeling heeft doorgemaakt. Van een stijl die wat op de Ploegschilders lijkt in 1980 tot heel fijn gepriegel. Nee het is geen Helmantel. Hij schildert niet alsof het een foto is. Die met de menselijke figuren zijn zelfs spannend te noemen. Ik vond zijn kannetjes leuk… iets voor medecursiste Janny Nel. Er was er één die de titel Achterkant droeg. Het leek net de achterkant van een schilderij. Je zou het moeten aanraken om te voelen dat alles geschilderd is.
Om 3 uur zijn we bij Willem die er goed uitziet als je zijn laatste maanden van onderzoeken en operatie in ogenschouw neemt. Dan vertelt hij dat hij door sondevoeding weer goed bijgekomen is. Hij vindt het fijn dat we er zijn. Iedere dag heeft Willem behalve de bestraling ook andere afspraken: Fysiotherapie, dietiste, psycholoog, psychiater, geestelijke verzorging…
Morgen is er de wekelijkse toneelvoorstelling waar hij van plan is om naar toe te gaan.
Wanneer we weggaan laat hij ons het restaurant De Tuinkamer zien. Daar gaan we de volgende keer met hem naar toe.
We hebben nog even tijd en gaan even bij Sonja Post en haar familie aan in Schipborg. Ooit schilderde ik haar hond Hector die ziek was. We zien hun nieuwste aanwinst Balou. Ach, het is net of het een echte bordercollie is, haar bouw en vorm van de kop en niet het minst haar gedrag. Alleen de vacht laat zien dat er ook iets van een Benner Senner in zit. De grote bench die op slot kan vertelt dat ze nog in haar knabbelgrage periode zit