Gisteren was het de verjaardag van moeder Siet. Ze zou 103 geworden zijn. We mogen niet klagen, ze werd 98 en heeft een rijk leven achter de rug, ondanks het vroege overlijden van vader Gerard. Deze foto is gemaakt bij het huwelijk van ome Drikus van der Kolk met tante Rimie in 1946 schat ik en op een paar na is de familie compleet. Ben is nog niet geboren, Henry zit bij moeder Siet op schoot, Wim op z’n knieën ervoor en Piet staat bij de knieën van de bruidegom. Wilhelm zit bij zijn moeder, tante Marie, op schoot.
En deze Wilhelm, die tegenwoordig met veel plezier zijn oude dag slijt op de Filipijnen, is even een paar weken in Nederland. En samen met zijn broer Gerrit en waarschijnlijk ook Ben komen ze dinsdag naar ons toe. Dat wordt een gezellige boel, tante Marie was een opgewekte tante en haar genen zitten in deze beide mannen.
Ze hielp ons en dokter van Haeringen bij de geboorte van Gerhard. Het was midden in de nacht en de verpleegster zou ergens uit Epe moeten komen. Och tante Marie deed het vaker samen met verschillende huisartsen in Hattem. Die wilden haar er graag bij hebben. Tante Marie en ome Jan woonden vlak achter ons en Wim gooide om vier uur ’s nachts steentjes tegen hun slaapkamerraam om haar te wekken. Tegen zes uur werd Gerhard geboren en dat geeft een band. Erg verdrietig was het dat ze tien dagen later in haar slaap overleed. Maar de band tussen de beide families bleef. Haar gewoonte op zaterdag middag zullen we ook nu in ere houden.
