Een overzicht van de open dag. Susan staat er met haar nieuw verworven Mariadistel.
‘Heb je zin om mee te gaan naar de open dag in De Witte Paarden’, vroeg Susan gisteren. Voordat je denkt aan concoursen of ander paardensport, de Witte Paarden is een klein plaatsje bij Steenwijk waar Susan een cursus volgt in bloemen- en kruidentherapie. Ze heeft er al heel wat opgestoken en wij hebben al een paar middeltjes van haar in gebruik.
Natuurlijk heb ik daar zin in want alles wat met natuur te maken heeft, boeit me. Alleen…. Het is wel Vaderdag. Nou is Wim mijn vader niet en ik hoef hem ook niet aan te komen met een kop thee met een beschuitje op bed. Hij moet er niet aan denken en de eerste ochtend na onze trouwdag heb ik hem moeten beloven om dat nooooit weer te doen. Hij heeft een ontzettende hekel aan kruimels in bed.
Maar ja .. als je jongens komen.. en daar reken je stiekem op, wil je er toch bij zijn. Gelukkig belden ze en waren blij dat ze wat later op de middag verwacht werden. Gisteravond was er nl. Retro-Pop bij de Grote Rietplas en als je ze mag geloven moet je daar geweest zijn. Zo spreek je al je oude vrienden weer eens.
De dag in de Witte Paarden was bijzonder de moeite waard. Je kon een consult krijgen bij de tweedejaars studenten en daar maakte ik dankbaar gebruik van. Daar waren speciale tentjes voor opgezet. Het was een uitgebreid consult van een uur. Dan werd er overlegd samen met een gediplomeerd derdejaars en daarna kreeg ik een advies. Bij mij paste brandneteltinctuur, voor algehele balans, paardekastanjezalf voor de aderen en kamillebloesem voor baden om de blaas te kalmeren. Ik ga het beslist uitproberen.
Al met al een mooie dag en… ik was ruim op tijd weer thuis.