Ze was er weer, Grietje, onze meelevende mede aqua jogster. Ze heeft een tijdje in de lappenmand gezeten, maar toen we vanmorgen Paal 17 in het Aquarena betraden voor ons gewoonlijke kopje koffie was ze er. Swennie die ook een operatie achter de rug heeft kwam ook mee. Beiden kwamen altijd trouw, helemaal uit Oosterhesselen. Grietje trakteerde op koffie en speciale gemberkoek van de bakker uit Dalen. Nee ze komt niet weer zwemmen, te bang om te vallen. Toch was ze een trouw bezoekster van het Aquarena, sinds 1990 zelfs.
Ze had zich ook al afgevraagd of ze nog wel zou kunnen fietsen, want als ze viel wist ze zeker dat ze iets zou breken. Ze heeft toch gekozen om te blijven fietsen, maar wel op een E-bike met een extra lage instap. Ze is lang en mooi slank, wat breekbaar om te zien.
Het deed me ineens denken aan de gynaecoloog die me tabletten voorgeschreven had voor overgangsklachten. Ik vroeg of ik daar niet beter mee kon stoppen, want de bijsluiter was ook niet mals met de waarschuwingen. ‘Nou, het zorgt anders wel voor sterke botten, dan hebt u niet zo gauw last van botontkalking’, sprak de beste man. Hij bekeek me nog eens en zei: ’Daar zult u waarschijnlijk niet zo gauw krijgen’. Daar moest ik meer van weten. ‘Hoe bedoelt u?’, vroeg ik. ‘Och.. meestal zijn het de heel slanke vrouwtjes die daar problemen mee krijgen’. Tja, ik ben nou eenmaal van het stevige soort. Heb ik er tenminste één voordeel van.
