De najaarsopruiming om het huis is begonnen. In het voorjaar had ik al eens flink wat klimop weggehaald, maar nu wordt het nog rigoureuzer aangepakt. De groencontainer zit al vol en de takkenwal heeft een nieuwe groene laag gekregen. We hebben bij Mark en Jennifer gezien hoe lastig het is om de klimop van hun schuurdak af te krijgen. Alle restanten van die kleine taaie worteltjes had Mark met de hogedrukspuit aardig weg kunnen krijgen.. Nu ziet het er weer pico bello uit! Bij ons zat de klimop hier en daar al op de kozijnen en zelfs al op het raam. Dus Wim toog na het weghalen van de klimop in z’n stoere gele tuinpak ook aan het hogedrukspuiten. Je ziet meteen ook de plekken waar het houtwerk weer geschilderd moet worden. Zo zie je… van het één komt het ander.
Wim is nog niet blij met z’n pijnlijke armen. Hij slaapt al op een dikker kussen. Gelukkig voelt hij zich niet ziek of moe en conditie heeft hij ook wel, maar ja… pijn wil je toch liever niet.
Toen hij zondag bij het koffiedrinken na de kerkdienst iemand sprak en er over vertelde zei die:”Iej mot es naor de Welkoop gaon veur de Osmonds witte ölie”. Ik kenne d’r ene die is d’r helemaole van opeknapt”. Het is een paardenmiddel tegen van alles, maar vooral tegen pijnlijke spieren bij paarden. Ja ik schoot ook wel even in de lach.
Maandag ging Wim meteen. Nu masseer ik bij hem twee keer per dag 5 minuten z’n bovenarmen en stukje schouder. Volgens mij zit er ook terpentine in..zo stinkt het.
Ik ben héél benieuwd!
