Hetty Site

Ramadan

Ze zitten gezusterlijk bij elkaar, mijn Marokkaanse taalmaatje en haar zuster. Beiden gehuld in hoofddoek en lange kleding. Zus is hier gelogeerd en blijft twee maanden. Ik word met open armen ontvangen. ‘Hoe was de vakantie? Alles goed? Alles goed met man?’
De koffie staat klaar, maar de zussen doen niet mee. Helemaal niet moeilijk, zegt mijn taalmaatje als ik haar vraag of ze het niet moeilijk vindt om de hele dag niets te eten en te drinken. Vanavond mag het weer. Gisteravond was de hele familie hier, samen aan de couscous met allerlei lekkers erbij. De zus begrijpt natuurlijk niet veel van mijn woorden. Ik probeer korte zinnen en veel hand- en voetenwerk. Tot mijn genoegen merk ik dat mijn taalmaatje veel kan vertalen voor haar zus, die pas voor de eerste keer in Nederland is. Ze heeft een fijn gezichtje, ook getatoeëerd, net als haar zus. Die heeft me verteld dat het in Marokko de gewoonte was om zich op deze manier te versieren als jong meisje. Ik vraag hen of ze ook zoveel over vroeger praten, hoe het was toen ze jong waren. Ze moeten meteen lachen, een schot in de roos.
‘Gaan jullie volgende week mee naar mijn huis?’, vraag ik. Beiden knikken enthousiast. ‘Ja..schapen..zegt ze tegen zus..Nee geen koffie, nog 15 dagen ramadan’.

[i]About my weekly visit at the house of a Maroccan woman. Her sister from Marocco is for a few month in the Netherlands. Both never have learned reading or writing.[/i]