Ons Loedertje.
Oud-Doetinchemer Henk Hagelstein woont al jaren in Denemarken. Hij en zijn vrouw Sonja hebben van alles meegemaakt met dieren. Henk doet er maandelijks verslag van op de Achterhoekse en Liemerse Spreukenkalender. Deze wil ik jullie niet onthouden.
We hebben altijd veel dieren gehad, vertelt Henk, maar het enige wat we nu nog hebben is een gecastreerde kater. Hij is van lieverlee huiskat geworden. Het beest is door en door verwend en heeft inmiddels de beste stoel in huis in beslag genomen.
Een poosje geleden belde de buurman met de mededeling dat er een dode rode kat aan de kant van de weg lag. Ik greep een plastic zak, sprong op de fiets en dat naar de plek des onheils. Bij voorbaat al met tranen in de ogen. En jawel hoor, daar lag onze Rasmus….
Ik nam hem mee naar huis en begon een gat te graven op onze huisdierenbegraafplaats. Sonja kwam er bij staan en zei:”Ik wist niet dat ie een witte achterpoot had.” Ik was echter zo zeker van mijn zaak. Opeens hoorde ik ”Miauw!”. Op de berg zand stond Rasmus belangstellend in het gat te kijken. Er bleken meer rode katten in de buurt te zijn.
Een buurman kwam ’s avonds met een fles wijn om me te bedanken voor de ter aarde bestelling van zijn kat. Samen hebben we geklonken op de wedergeboorte van onze Rasmus. Als de naam een voorteken is, had ik beter moeten weten. Rasmus betekent in het Deens namelijk “kwajongen”.
foto: Rick