Allemachtig, wat kunnen 420 vrouwen een lawaai produceren. We zitten al een half uur te vroeg in Hoogeveen op de Ontmoetingsdag van Passage Drenthe. Het thema van de ochtend zou zijn: Rentmeesterschap. Martine Vonk die milieukunde heeft gestudeerd zette ons heel wat dilemma’s voor waar je moest kiezen of je het er mee eens was of oneens door een groen of een rood papiertje op te steken. Natuurlijk zat het antwoord er ergens tussen in en dat gaf heel wat discussie.
Wat te denken van: alle Nederlanders zouden 2 dagen in de week geen vlees meer moeten eten. Er volgde nogal commotie en één dame die dat niks vond meldde: Ik lust wel een half varken. Maar als je gewoon iedere dag iets minder vlees zou gebruiken klinkt het al anders.
Of: Zou duurzaam geproduceerd voedsel politiek wel of niet gereguleerd moeten worden
Of: Ben je bereid meer te betalen voor een product als ik weet dat de boer daardoor meer verdient.
Of: Zou je wel of geen boontjes uit Kenia kopen.
Martine zelf stimuleerde het om bij lokale ondernemers te kopen. Die zijn flexibeler en kunnen producten dichtbij huis krijgen. Uiteindelijk waren we het eens. Koop zo veel mogelijk onbewerkte producten. Let op de E nummers en de suikers die in het bewerkte voedsel zitten.
Maar intussen viel me iets op. Terwijl op school bijna alle meisjes lang haar dragen, was er bij al die oudere dames niet een bij die lang haar had. Ik zag er welgeteld één en die had haar haar opgestoken.
Het was een verrassing om oud-schoolvriendin Erna tegen te komen. De pauze met soep en broodjes was te kort om helemaal bij te praten. Zoals je dat soms hebt met oude vrienden, wanneer je elkaar lang niet gezien hebt, valt die tijd ertussen gewoon weg.
