Als er eentje goed is in relativeren is het Rick. Hem maak je de kachel niet gauw aan. Anders dan ik, ik ben nogal eens van slag, vooral als er iets met je kinderen is. Toen Rick vanavond een heikel onderwerp aansneed omtrent een van de boys zag hij me meteen in de mineur komen. ‘O, ..het laddertje is omgevallen zie ik’, zei hij. Hij mag zich graag in beelden uiten. Ik zal nooit vergeten dat hij jaren terug, toen hij nog bij ons in de studio woonde, bij ons binnenkwam met de opmerking: ’Morgen ben ik Fred Flintstone’. Er ging bij mij even geen lichtje branden, maar het werd gauw duidelijk. ’Ik heb geen schone sokken meer’. Hij zag zich al als Fred Flintstone met blote voeten in de sandalen.
Er is maar een manier om tot rust te komen, vond hij even later….. loslaten. Makkelijk gezegd, maar hij heeft wel gelijk. Even later dronken we samen koffie. ’Ik zie dat het laddertje weer overeind staat’, zei hij tevreden.
Zonet zat hij te smikkelen van het zoute visje dat Wim hem beloofd had. Daar zijn alle van der Kolken gek op, is mijn ervaring.
